¹⁵ Co zatem Jehowa zrobił, aby urzeczywistnić swoje zamierzenie? Paweł wyjaśnia, że gałęzie dzikiego drzewa oliwnego zostały wszczepione w szlachetne drzewo w miejsce gałęzi wyłamanych (odczytaj Rzymian 11:17, 18). Analogicznie namaszczeni chrześcijanie z narodów, tacy jak ówcześni członkowie zboru w Rzymie, zostali niejako wszczepieni w owo symboliczne drzewo. W ten sposób weszli w skład „potomstwa” Abrahama. Pierwotnie byli niczym dzikie gałęzie — nie mieli możliwości skorzystania z tego wyjątkowego przymierza. Ale za sprawą Jehowy mogli się stać Żydami w sensie duchowym (Rzym. 2:28, 29).

17. Co Jehowa zrobił niejako „wbrew naturze”?

¹⁷ Jehowa uczynił coś, co dla wielu było ogromnym zaskoczeniem. Paweł opisał to jako działanie „wbrew naturze” (Rzym. 11:24). Co to znaczy? Przeszczepienie dzikiej gałęzi na drzewo ogrodowe wydaje się czymś niezwykłym, wręcz nienaturalnym, zabieg taki stosowali jednak niektórzy ówcześni ogrodnicyb. Podobnie wyjątkowe działanie podjął Jehowa. Z żydowskiego punktu widzenia poganie nie mogli wydawać szlachetnych owoców. Ale Jehowa sprawił, że stali się częścią „narodu” wydającego owoce Królestwa (Mat. 21:43). Począwszy od roku 36 n.e., kiedy to został namaszczony Korneliusz — pierwszy nieobrzezany chrześcijanin wywodzący się z pogan — przed nieobrzezanymi nie-Żydami otworzyła się wspaniała możliwość: mogli być wszczepiani w symboliczne drzewo oliwne (Dzieje 10:44-48)c.

18. Jaką sposobność mieli rodowici Żydzi po roku 36?

¹⁸ Czy to oznaczało, że po roku 36 rodowici Żydzi stracili możliwość wejścia w skład „potomstwa” Abrahama? W żadnym wypadku. Apostoł Paweł wyjaśnił: „Oni także [rodowici Żydzi], jeśli nie będą dalej trwać w braku wiary, zostaną wszczepieni; bo Bóg potrafi ich znowu wszczepić. Jeżeli bowiem ty zostałeś odcięty od drzewa oliwnego, które z natury jest dzikie, i zostałeś wbrew naturze wszczepiony w ogrodowe drzewo oliwne, to o ileż bardziej ci, którzy są gałęziami naturalnymi, zostaną wszczepieni we własne drzewo oliwne!” (Rzym. 11:23, 24)d.