Drugi rękopis, który przetrwał do naszych czasów, to przekład syrosynajski. Znalezisko to ma związek z wyprawą dwóch odważnych sióstr opisanych na wstępie artykułu. Chociaż Agnes nie miała wówczas żadnego tytułu naukowego, to znała osiem języków, w tym syryjski. W roku 1892 w klasztorze św. Katarzyny w Egipcie dokonała przełomowego odkrycia.

W ciemnym zakamarku tego klasztoru znalazła jakiś syryjski manuskrypt. Według jej relacji „miał on odstręczający wygląd, ponieważ był bardzo brudny, a wszystkie stronice były posklejane, jakby nikt ich nie przewracał” od stuleci. Był to palimpsesta — rękopis, z którego starto pierwotny tekst i na tych samych stronicach zapisano po syryjsku opowieść o świętych niewiastach. Agnes zauważyła jednak fragment pierwotnego pisma, a u góry słowa: „według Mateusza”, „według Marka” oraz „według Łukasza”. To, co trzymała w rękach, było niemal kompletnym syryjskim kodeksem zawierającym cztery Ewangelie! Uczeni utrzymują obecnie, że kodeks ten został sporządzony pod koniec IV wieku.