KULT CARGO

W roku 1960 dwaj kolejni pionierzy specjalni z Australii, Stephen Blundy i Allen Hosking, przybyli do wioski Savaiviri, położonej jakieś 50 kilometrów na wschód od Keremy. Przez trzy miesiące mieszkali w namiocie, a potem przenieśli się do chatki skleconej z materiałów pozyskanych w lesie, która stała wśród rozległych bagien na plantacji kokosów.

Savaiviri było ostoją kultu cargo. Skąd się wziął ten ruch religijny? Podczas II wojny światowej miejscowa ludność była oszołomiona obfitością ładunków (po angielsku cargo), z którymi przybywali cudzoziemscy żołnierze. Po zakończeniu wojny żołnierze spakowali się i odjechali. Niektórzy tubylcy doszli do wniosku, że skoro wielkie zasoby dóbr pojawiały się zza horyzontu — gdzie znajduje się świat duchów — to musieli je wysyłać zmarli przodkowie, a żołnierze po prostu przechwytywali te rzeczy. Chcąc wyczulić duchy na swoje potrzeby, mieszkańcy wiosek symulowali ćwiczenia wojskowe i budowali solidne nadbrzeża dla statków, żeby przygotować się na cudowny dzień nowej dostawy cargo.

Wkrótce Stephen i Allen studiowali z około 250 wyznawcami kultu cargo, między innymi z ich przywódcą i z niektórymi spośród „dwunastu apostołów”. „Wiele z tych osób stanęło po stronie prawdy” — wspomina Stephen. „Oficer służby patrolowej powiedział nam później, że nasza działalność bardzo przyczyniła się do zaniku kultu cargo w Savaiviri”.

[Ilustracja na stronie 97]

Stephen Blundy przeprawia się przez zatokę Kerema Bay