Po Jimie i Lionelu do Keremy przyjechał inny młody Australijczyk, Glenn Finlay, który przez półtora roku głosił w pojedynkę. „Był to dla mnie okres próby”, opowiada Glenn, „i czasami zastanawiałem się, czy mój wysiłek na cokolwiek się zdaje. Ale pewne przeżycie skorygowało mój sposób myślenia.

„Jednym z moich zainteresowanych był Hevoko, wiejski piekarz w podeszłym wieku. W ogóle nie umiał czytać ani pisać i po kilku miesiącach potrafił zapamiętać jedynie kilka podstawowych prawd. Zastanawiałem się, czy warto dalej prowadzić z nim studium. Ale pewnego ranka, gdy zbliżałem się do jego domu, usłyszałem czyjś głos i przystanąłem, żeby posłuchać. Był to Hevoko. Modlił się do Jehowy i z wielkim przejęciem dziękował Mu za to, że uczy go prawdy o swoim imieniu i o Królestwie. Jego szczera modlitwa przypomniała mi, że Jehowa patrzy na serca ludzi, a nie na ich intelekt. Dobrze zna tych, którzy Go kochają” (Jana 6:44).

[Ilustracja na stronie 96]

Jim Smith i Glenn Finlay