Na przykład około roku 1970 Biuro Oddziału zaczęło regularnie otrzymywać sprawozdania ze służby od jakiejś niezidentyfikowanej osoby z nieistniejącego zboru w nieznanej braciom odległej wiosce nad rzeką Sepik. Poproszono więc nadzorcę obwodu Mike’a Fishera o zbadanie tej sprawy.

„Żeby dostać się do tej wioski, przez dziesięć godzin płynąłem motorówką wąską rzeką przecinającą dżunglę, w której roiło się od komarów” — opowiada Mike. „Wreszcie pod koniec dnia dotarłem na miejsce i spotkałem naszego tajemniczego korespondenta — człowieka wykluczonego kilka lat wcześniej w innym rejonie kraju. Wrócił do rodzinnej wioski, zerwał z grzesznym postępowaniem i zaczął głosić. Ponad 30 dorosłych osób w tej wiosce nazywało siebie Świadkami Jehowy, a niektórzy z nich nadawali się do chrztu. Wkrótce ten skruszony mężczyzna został przyłączony do naszej społeczności, a grupa została oficjalnie uznana przez Biuro Oddziału”.

[Ilustracja na stronie 115]

Mike Fisher na rzece Sepik