W Chrześcijańskich Pismach Greckich słowo parádeisos występuje trzy razy (Łk 23:43; 2Ko 12:4; Obj 2:7). Użył go już Ksenofont (ok. 431-ok. 352 p.n.e.), a według innego greckiego pisarza, Polluksa, pochodzi ono z perskiego pairidaeza (Cyropedia, I, iii, 14; Anabasis, I, ii, 7; Onomastikon, IX, 13).

Jednakże wszystkie trzy wspomniane terminy (hebr. pardés, pers. pairidaeza oraz gr. parádeisos) w zasadzie odnoszą się do pięknego parku lub ogrodu przypominającego park. Pierwszy taki park założył w Edenie Stwórca człowieka, Jehowa Bóg (Rdz 2:8, 9, 15). Po hebrajsku nazwano go gan, czyli „ogród”, ale niewątpliwie rozmiarami i charakterem przypominał park. Słusznie więc w greckiej Septuagincie użyto w odniesieniu do niego słowa parádeisos (zob. EDEN 1; OGRÓD [Ogród Eden]).