9. Jak postępują niektórzy oddani Bogu chrześcijanie i nad czym powinniśmy się w związku z tym zastanowić?

⁹ Niektórzy oddani Bogu chrześcijanie w różnych rejonach świata najwyraźniej zwinęli część żagli na statku swej wiary. Wprawdzie dalej utrzymują swój okręt na powierzchni, ale zamiast z pełną wiarą płynąć naprzód, posuwają się w iście spacerowym tempie. Pobudzani nadzieją na bliski raj, kiedyś dokładali wszelkich starań, żeby się tam znaleźć — byli gorliwi w służbie i regularnie przychodzili na wszystkie zebrania oraz większe zgromadzenia. Teraz sądzą, że spełnienie ich nadziei jest znacznie bardziej odległe, niż się spodziewali, i dlatego już się tak nie wysilają. Świadczy o tym mniejsze zaangażowanie w działalność kaznodziejską, nieregularna obecność na zebraniach i skłonność do opuszczania części programu większych zgromadzeń. Inni poświęcają więcej czasu na rozrywkę i zabieganie o wygodne życie. Jeśli jednak chcemy działać zgodnie z naszym oddaniem się Jehowie, to powinniśmy się zastanowić, co ma wywierać decydujący wpływ na nasze życie. Czy gorliwość w służbie dla Niego uzależniamy od nadziei na rychłe ustanowienie raju?

Pobudzani miłością i duchem świętym

13, 14. (a) Dlaczego nie wystarczy sama kotwica naszej nadziei? (b) Co powinno nas pobudzać do pełnienia świętej służby dla Jehowy i dlaczego?

¹³ Ale gdyby dla chrześcijanina jedyną pobudką do służenia Jehowie była nadzieja na życie wieczne w raju na ziemi, to trudno byłoby mu zmierzać do nowego świata. Oprócz wiary i nadziei, która niczym kotwica pomaga zachować równowagę w życiu, potrzebna jest jeszcze przemożna siła wynikająca z miłości. Paweł podkreślił to słowami: „Pozostaje wiara, nadzieja, miłość — te trzy; lecz z nich największa jest miłość” (1 Koryntian 13:13).

¹⁴ Do pełnienia świętej służby powinna nas skłaniać głównie szczera miłość do Jehowy, będąca reakcją na bezmiar miłości, jaką On nam okazał. Apostoł Jan napisał: „Kto nie miłuje, nie poznał Boga, ponieważ Bóg jest miłością. Przez to w naszym wypadku ujawniła się miłość Boża, że Bóg posłał na świat swego jednorodzonego Syna, abyśmy przez niego uzyskali życie. My zaś miłujemy, ponieważ on pierwszy nas umiłował” (1 Jana 4:8, 9, 19). Z wdzięczności do Jehowy powinno nam zależeć nie tyle na własnym wybawieniu, ile na uświęceniu Jego imienia i wykazaniu słuszności Jego sprawiedliwego zwierzchnictwa.

15. Jaki związek zachodzi między miłością do Jehowy a kwestią Jego zwierzchniej władzy?

¹⁵ Jehowa chce, byśmy służyli Mu z miłości do Niego, a nie do raju. W leksykonie biblijnym Wnikliwe poznawanie Pisma czytamy: „Jehowę napawa radością i dumą to, że podstawą Jego zwierzchniej władzy oraz poparcia, którego jej udzielają Jego stworzenia, jest przede wszystkim miłość. Podobają Mu się tylko ci, którzy kochają tę władzę ze względu na Jego wspaniałe przymioty i dlatego, że jest nacechowana prawością — ci, którzy przedkładają ją nad każdą inną (1Ko 2:9). Tacy wolą podporządkować się Jego zwierzchniej władzy, niż próbować osiągnąć niezależność, bo Go znają i wiedzą, że Jego przymioty — miłość, sprawiedliwość i mądrość — znacznie przewyższają ich własne (Ps 84:10, 11)” (wydanie angielskie: tom 2, strona 275; wydanie niemieckie: tom 2, strona 215).