Dołożono też usilnych starań, by dać świadectwo ludziom mieszkającym nad rzekami. Często jedynym fizycznym środkiem łączności ze światem jest dla nich łódź. Dlatego w roku 1992 Towarzystwo ukończyło budowę łodzi mogącej pomieścić czteroosobową załogę. Bracia rozpoczęli systematyczną kampanię wyszukiwania symbolicznych owiec nad brzegami rzek. Łodzi nadano stosowną nazwę El Pionero (Pionier).

Brat odpowiedzialny za jej załogę napisał: „Przepłynąwszy rzekę Paragwaj, przybyliśmy do Puerto Fonciere, leżącego prawie 500 kilometrów od Asunción, i zaczęliśmy głosić od domu do domu. W rozmowie z pewną starszą kobietą wspomnieliśmy, że Bóg zamierza zniszczyć wszelką niegodziwość i że jako Świadkowie Jehowy informujemy ludzi o Królestwie, którym posłuży się w tym celu. Kobieta przerwała rozmowę i poprosiła wnuczkę, by zawołała dziadka i powiedziała mu, że przyszli ‚jego ludzie’. Wkrótce potem zjawił się ów dziadek — mężczyzna po siedemdziesiątce. Był spocony, gdyż właśnie pracował na gospodarstwie. Serdecznie się z nami przywitał i ze łzami w oczach podziękował Bogu za to, że wreszcie się zjawiliśmy. Jak powiedział, już od jakiegoś czasu czekał na naszą wizytę. Zdziwieni, poprosiliśmy o wyjaśnienie. Wspomniał wtedy, iż pewien kapitan z wyspy Peña Hermosa dał mu Biblię i książkę ‚Sprawy, w których u Boga kłamstwo jest niemożliwe’. Ów kapitan zaznaczył różne wersety, na przykład Psalm 37:10, 11 oraz Psalm 83:18, i powiedział, że któregoś dnia przybędą do jego domu Świadkowie, by opowiedzieć więcej o zamierzeniach Jehowy. Natychmiast zapoczątkowaliśmy studium biblijne”.

Do dnia dzisiejszego dzięki tej łodzi co najmniej dwukrotnie opracowano wszystkie tereny nad brzegami rzeki Paragwaj od granicy z Boliwią na północy do granicy z Argentyną na południu — w sumie przeszło 1200 kilometrów.

Łódź „El Pionero” na rzece Paragwaj