Wojna o Chaco skłoniła Juana José Brizuelę do poważnego zastanowienia się nad sensem życia. Odniósł rany i został wzięty do niewoli przez Boliwijczyków. Będąc jeńcem wojennym, widział, jak wdowy płaczą nad swymi dziećmi, pozbawionymi ojców, i jak księża katoliccy błogosławią wojska boliwijskie. Przypomniał sobie, że wraz z innymi paragwajskimi żołnierzami otrzymał podobne błogosławieństwo. Pomyślał wtedy: „Coś tu się nie zgadza. Jeśli Bóg istnieje, to tak być nie może. No a jeśli Bóg naprawdę istnieje, to będę Go szukał, aż Go znajdę”.

Po wojnie Julián Hadad spotkał Juana José w Carmen del Paraná. Na podstawie Biblii pomógł mu uzyskać odpowiedzi na nurtujące go pytania. Zgodnie z tym, co dawno temu oświadczył apostoł Paweł, Bóg pozwala, by ludzie pragnący „go niejako namacać” ‛rzeczywiście go znaleźli’ (Dzieje 17:27). Juan José szybko zrozumiał, że znalazł prawdziwego Boga, Jehowę (Powt. Pr. 4:35; Ps. 83:18). W roku 1945 zgłosił się do chrztu, a rok później uczyniła to także jego żona, Jóvita.

Jóvita Brizuela, ochrzczona w roku 1946, dalej jest pionierką specjalną