Tłum jest tak zwarty, że tarasuje wejście i nikt nie może się dostać do środka. W takiej to scenerii dzieje się coś godnego uwagi. Ma to doniosłe znaczenie, pomaga nam bowiem zrozumieć, że Jezus jest w stanie usunąć prawdziwą przyczynę cierpień i przywrócić zdrowie każdemu, komu tylko zechce.

Gdy Jezus przemawia do tłumu, czterech mężczyzn przynosi przed dom na noszach paralityka. Chcą, żeby Jezus uzdrowił ich przyjaciela, ale z powodu tłumu nie mogą się dostać do środka. Jakże są rozczarowani! Nie dają jednak za wygraną. Wchodzą na płaski dach, robią w nim otwór i spuszczają łoże ze sparaliżowanym tuż obok Jezusa.

Czy może Jezus wpada w gniew z powodu tego zakłócenia? Wcale nie! Przeciwnie, ich wiara robi na nim głębokie wrażenie. Mówi do paralityka: „Odpuszczają ci się twoje grzechy”. Ale czy Jezus rzeczywiście może odpuścić grzechy? Uczeni w Piśmie i faryzeusze mają wątpliwości. Myślą sobie w duchu: „Któż może odpuszczać grzechy, jeśli nie Bóg sam jeden?”

Poznawszy ich myśli, Jezus zadaje pytanie: „Cóż jest łatwiej: powiedzieć do paralityka: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje łoże i chodź?” I nie czekając na odpowiedź, zwraca się do sparaliżowanego i mówi: „Wstań, weź swoje łoże i idź do domu”. Człowiek ten natychmiast się podnosi i na oczach wszystkich wychodzi z noszami! Zdumieni ludzie wykrzykują: „Jeszcze nigdy nie widzieliśmy czegoś podobnego”!

Czy zwróciłeś uwagę, że Jezus łączy tu grzech z chorobą i wskazuje na zależność między odzyskaniem zdrowia a przebaczeniem grzechów? Biblia wyjaśnia, że nasz prarodzic Adam zgrzeszył i wszyscy odziedziczyliśmy skutki tego grzechu, to znaczy choroby i śmierć. Ale pod panowaniem Królestwa Bożego Jezus odpuści grzechy ludziom, którzy miłują Boga i Mu służą, i właśnie wtedy zostaną usunięte wszelkie choroby. To coś wspaniałego!

[Całostronicowa ilustracja na stronie 10]