1. (a) Jak doszło do napisania Listu 1 do Tesaloniczan? (b) Kiedy powstał ten list i co go wyróżnia?

OKOŁO roku 50 apostoł Paweł, który odbywał wtedy swą drugą podróż ewangelizacyjną, zatrzymał się w macedońskim mieście Tesalonika i założył tam zbór chrześcijański.

3, 4. Co się wydarzyło, gdy służba Pawła w Tesalonice zaczęła przynosić plony?

³ Rzut oka na krótką historię zboru w Tesalonice przed powstaniem tego listu pozwala zrozumieć, dlaczego Paweł tak bardzo martwił się o braci w tym mieście. Od samego początku zbór spotykał się z zaciekłymi prześladowaniami i sprzeciwem. W 17 rozdziale Dziejów Apostolskich Łukasz opisuje wizytę Pawła i Sylasa w Tesalonice, „gdzie była synagoga Żydów”. Paweł głosił im przez trzy sabaty, prowadząc rozważania na podstawie Pism, a wiele wskazuje na to, że pozostał tam jeszcze dłużej, starczyło mu bowiem czasu na zajęcie się swym rzemiosłem i przede wszystkim na założenie zboru oraz zorganizowanie jego działalności (Dzieje 17:1; 1 Tes. 2:9; 1:6, 7).

⁴ W Dziejach Apostolskich 17:4-7 plastycznie opisano, do czego doszło w wyniku głoszenia apostoła w Tesalonice. Żydzi, zazdrośni o sukcesy Pawła w chrześcijańskiej służbie kaznodziejskiej, zebrali motłoch i wywołali w mieście rozruchy. Napadli na dom Jazona i zawlekli go wraz z innymi braćmi do władców miasta, krzycząc: „Ludzie, którzy wzburzyli zamieszkaną ziemię, są i tu obecni, a Jazon przyjął ich gościnnie. I wszyscy oni działają wbrew postanowieniom Cezara, mówiąc, że jest inny król — Jezus”. Jazon i inni zostali zwolnieni dopiero po daniu rękojmi. Ze względu na braci w zborze i na własne bezpieczeństwo Paweł i Sylas wyruszyli nocą do Berei. Ale w Tesalonice był już założony zbór.

5. Jak Paweł dał wyraz swej trosce i serdecznej dbałości o zbór w Tesalonice?

⁵ Ostry sprzeciw Żydów dosięgnął Pawła w Berei, toteż prawdopodobnie nie mógłby on kontynuować tam dzieła głoszenia. Przeniósł się wtedy do Grecji, do Aten. Pragnął się jednak dowiedzieć, jak radzą sobie w ucisku bracia z Tesaloniki. Dwukrotnie próbował do nich wrócić, ale za każdym razem ‛Szatan przeciął mu drogę’ (1 Tes. 2:17, 18). Niepokojąc się o młody zbór i boleśnie przeżywając jego cierpienia, Paweł posłał do Tesaloniki Tymoteusza, aby pokrzepił braci i umocnił ich w wierze. Nie posiadał się z radości, gdy Tymoteusz powrócił z dobrymi wieściami o ich niezłomnej postawie w obliczu zaciekłych prześladowań. Przez to, czego dokonali, stali się wzorem dla wierzących w całej Macedonii i Achai (1:6-8; 3:1-7). Paweł był wdzięczny Jehowie Bogu za ich wierność i wytrwałość, ale zdawał też sobie sprawę z tego, że jeśli mają nabierać dojrzałości, potrzebują dalszych rad i wskazówek. Przebywając więc z Tymoteuszem i Sylwanem w Koryncie, napisał swój pierwszy list do zboru w Tesalonice.