Ucieczka chrześcijan do Pelli

W 33 roku n.e. Jezus Chrystus uprzedził swych naśladowców, że Jeruzalem zostanie ‛otoczone przez obozujące wojska’, i polecił, aby po zauważeniu tego ‛uciekali ku górom’. Ale dokąd właściwie uszli chrześcijanie? Francuski historyk i orientalista Joseph Ernest Renan wyjaśnia: „Za główne miejsce schronienia dla uciekającego Kościoła starszyzna gminy [chrześcijańskiej] obrała Pellę, jedno z miast Dekapolu, usytuowane na lewym brzegu Jordanu. Leżało ono w pięknym miejscu, które z jednej strony góruje nad całą równiną Ghor, a z drugiej kończy się stromym urwiskiem, opadającym do wartkiego potoku. Trudno byłoby powziąć mądrzejszą decyzję. Judea, Idumea, Perea i Galilea były objęte powstaniem, a w Samarii i na wybrzeżu morskim nieustannie panował niepokój (...) Spośród miast neutralnych najbliżej Jeruzalem znajdowały się Scytopolis i Pella. W drugim z nich z racji położenia po przeciwnej stronie Jordanu musiało być o wiele spokojniej niż w Scytopolis, gdzie stacjonowały wojska rzymskie. Pella była wolnym miastem, podobnie jak inne miasta Dekapolu (...) Ucieczka w to miejsce była równoznaczna ze stanowczym odcięciem się od buntu [Żydów] (...) Właśnie w tym antyżydowskim mieście Kościół jerozolimski schronił się przed okropnościami oblężenia”.