1. (a) Co Piotr przeżył podczas burzy na Morzu Galilejskim? (Zobacz ilustrację tytułową). (b) Dlaczego Piotr zaczął tonąć?

PODCZAS nocnej burzy apostoł Piotr razem z innymi uczniami usiłują przeprawić się łodzią przez Morze Galilejskie. Nagle dostrzegają idącego po morzu Jezusa. Piotr woła do swego Mistrza i pyta, czy mógłby przejść do niego po wodzie. Kiedy Jezus go zaprasza, Piotr wychodzi z łodzi i za sprawą cudu idzie po wzburzonych falach. Jednak po kilku chwilach zaczyna tonąć. Dlaczego? Spojrzał na burzę i się przestraszył. Piotr krzyczy o pomoc do Jezusa, który szybko go chwyta i mówi: „Małowierny, czemuś zwątpił?” (Mat. 14:24-32).

2. Co teraz rozważymy?

² Rozważmy trzy rzeczy dotyczące wiary, których możemy się nauczyć z tego zdarzenia: 1) jak na początku Piotr okazał wiarę w Boże wsparcie, 2) dlaczego zaczął tracić wiarę i 3) dzięki czemu ją odzyskał. Przeanalizowanie tych myśli pozwoli nam dostrzec, jak możemy ‛stać niewzruszenie w wierze’ (1 Kor. 16:13).

WIARA W BOŻE WSPARCIE

3. Dlaczego Piotr wyszedł z łodzi i w jakim sensie my postąpiliśmy podobnie?

³ Kiedy Piotr wyszedł z łodzi, żeby iść po wodzie, zrobił to powodowany wiarą. Jezus wezwał Piotra, a ten zaufał, że moc Boża go wesprze, tak jak wspierała jego Mistrza. Podobnie i my, gdy oddaliśmy się Jehowie i zostaliśmy ochrzczeni, uczyniliśmy to pod wpływem wiary. Jezus wezwał nas, byśmy stali się jego naśladowcami — byśmy podążali jego śladami. Musieliśmy okazać wiarę zarówno w Jezusa, jak i Boga, ufając, że będą nas Oni wspierać na różne sposoby (Jana 14:1; odczytaj 1 Piotra 2:21).

4, 5. Dlaczego wiara jest czymś cennym?

⁴ Wiara jest naprawdę czymś cennym. Jak Piotr dzięki wierze mógł chodzić po wodzie, tak nasza wiara umożliwia nam robienie rzeczy, które z ludzkiego punktu widzenia wydają się niemożliwe (Mat. 21:21, 22). Na przykład wielu z nas zmieniło swoje nastawienie i postępowanie do tego stopnia, że dla swoich wcześniejszych znajomych stało się jakby innymi ludźmi. Jehowa wspierał nasze wysiłki, ponieważ podejmowaliśmy je, kierując się wiarą w Niego (odczytaj Kolosan 3:5-10). Kiedy powodowani nią oddaliśmy się Jehowie, zostaliśmy Jego przyjaciółmi, czego nigdy nie osiągnęlibyśmy o własnych siłach (Efez. 2:8).

DEKONCENTRACJA MOŻE KOSZTOWAĆ NAS WIARĘ

6, 7. (a) Do czego moglibyśmy przyrównać wiatr i fale, które otaczały Piotra? (b) Dlaczego powinniśmy poważnie traktować możliwość osłabnięcia naszej wiary?

⁶ Wiatr i fale, które otaczały Piotra idącego po wodzie, można przyrównać do prób i pokus napotykanych w naszym życiu, które oddaliśmy Bogu. Nawet kiedy są one ciężkie, możemy z pomocą Jehowy stać niewzruszenie. Zauważ, że Piotr nie zaczął tonąć z powodu podmuchu wiatru czy dużej fali. Przypomnij sobie kolejność wydarzeń: „Patrząc na wicher, zląkł się” (Mat. 14:30). Piotr odwrócił wzrok od Jezusa i wtedy jego wiara się zachwiała. My też moglibyśmy niejako zacząć tonąć, gdybyśmy ‛popatrzyli na wicher’ — skupili się na jego sile i zwątpili we wsparcie Jehowy.

⁷ Powinniśmy poważnie traktować możliwość osłabnięcia naszej wiary, ponieważ jej nadwątlenie lub utratę Biblia określa mianem „grzechu, który nas łatwo omotuje” (Hebr. 12:1). Przeżycie Piotra pokazuje, że jeżeli skupimy się na niewłaściwych rzeczach, nasza wiara może szybko osłabnąć.