Tuż przed falą prześladowań wywołaną w roku 64 przez rzymskiego cesarza Nerona apostoł Piotr pisze do współchrześcijan swój pierwszy list, w którym zachęca ich do trwania w wierze.

NIEWZRUSZENIE STÓJMY W WIERZE

(1 Piotra 1:1 do 5:14)

Apostoł Piotr przypomina współwyznawcom o ich „żywej nadziei” na niebiańskie dziedzictwo. „Wy jesteście ‚rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym’”. Udzieliwszy konkretnych rad na temat podporządkowania, zachęca wszystkich, aby stali się „podobnie usposobieni, okazując wzajemne zrozumienie, żywiąc uczucie braterskie, będąc tkliwie współczującymi, pokornego umysłu” (1 Piotra 1:3, 4; 2:9; 3:8).

Ponieważ „zbliżył się koniec” żydowskiego systemu rzeczy, Piotr radzi braciom, żeby byli „trzeźwego umysłu oraz bardzo czujni co do modlitw”. Nawołuje: „Zachowujcie trzeźwość umysłu, bądźcie czujni. (...) Przeciwstawcie się mu [Diabłu], stali w wierze” (1 Piotra 4:7; 5:8, 9).

Odpowiedzi na pytania biblijne:

3:20-22 — Jak chrzest nas wybawia? Osoby, które pragną dostąpić wybawienia, muszą zostać ochrzczone. Ale sam chrzest nie zapewnia ochrony. Wybawienia dostępujemy „przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa”. Kandydat do chrztu musi zatem wierzyć, że zbawienie jest możliwe jedynie dzięki temu, iż Jezus zmarł śmiercią ofiarną, został wskrzeszony i jest teraz „po prawicy Bożej”, mając władzę nad żywymi i umarłymi. Chrzest wynikający z wiary jest aktem analogicznym do ‛bezpiecznego przeprowadzenia przez wodę ośmiu dusz’.

4:6 — Jakim „umarłym” „oznajmiono dobrą nowinę”? Chodzi o tych, którzy pod względem duchowym ‛byli martwi w swoich wykroczeniach i grzechach’, dopóki nie usłyszeli dobrej nowiny (Efez. 2:1). Kiedy jednak dali jej wiarę, w sensie duchowym ‛ożyli’.

Czego się możemy nauczyć:

1:7. Aby nasza wiara miała prawdziwą wartość, musi się odznaczać wypróbowaną jakością. Taka silna wiara rzeczywiście ‛zachowuje duszę przy życiu’ (Hebr. 10:39). Nie powinniśmy więc cofać się przed próbami.

1:10-12. Aniołowie pragnęli wejrzeć w głębokie prawdy duchowe dotyczące zboru namaszczonych chrześcijan, a spisane przez dawnych proroków Bożych. Jednak zrozumienie tych rzeczy stało się możliwe dopiero wtedy, gdy Jehowa zaczął się posługiwać tym zborem (Efez. 3:10). Czy nie powinniśmy naśladować aniołów, wnikając w „głębokie sprawy Boże”? (1 Kor. 2:10).

2:21. Podobnie jak nasz Wzorodawca, Jezus Chrystus, musimy być gotowi cierpieć, a nawet ponieść śmierć ze względu na zwierzchnictwo Jehowy.

5:6, 7. Kiedy swe troski przerzucamy na Jehowę, On pomaga nam stawiać sprawy duchowe na pierwszym miejscu i nie zamartwiać się o jutro (Mat. 6:33, 34).