6. Jak postawa faryzeuszy różniła się od miłosiernego postępowania Jehowy?

⁶ Zupełnie inaczej postępowali faryzeusze — nie byli skłonni okazywać miłosierdzia. Jak wynika z żydowskich źródeł, nie chcieli przebaczać tego samego wykroczenia więcej niż trzy razy. Jezus zwrócił uwagę na ich postawę, podając przykład o faryzeuszu, który modlił się: „Boże, dziękuję ci, że nie jestem jak pozostali ludzie — zdziercy, nieprawi, cudzołożnicy lub choćby jak ten poborca podatkowy”. A przecież ten poborca pokornie błagał Boga o łaskę! Dlaczego faryzeusze tak niechętnie okazywali miłosierdzie? W Biblii czytamy, że innych ludzi „uważali za nic” (Łuk. 18:9-14).

15. Opisz, jak grzeszników traktował Jezus, a jak faryzeusze.

¹⁵ Faryzeusze zwracali uwagę tylko na czyn, a nie na to, co grzesznik miał w sercu. Kiedy zobaczyli Jezusa na uczcie w domu Mateusza, zapytali uczniów: „Czemuż to wasz nauczyciel jada z poborcami podatkowymi i grzesznikami?”. Jezus odpowiedział: „Zdrowi nie potrzebują lekarza, tylko niedomagający. Idźcie więc i nauczcie się, co to znaczy: ‚Miłosierdzia chcę, a nie ofiary’. Bo nie przyszedłem wezwać prawych, tylko grzeszników” (Mat. 9:9-13). Czy Jezus usprawiedliwiał poważne grzechy? Oczywiście, że nie. Podczas swojej służby często nawoływał do okazania skruchy (Mat. 4:17). Jednak z wnikliwością dostrzegł, że przynajmniej niektórzy z tych „poborców podatkowych i grzeszników” chcieli się zmienić. Nie przyszli do domu Mateusza po prostu się najeść. Przyszli tam, bo przyłączyli się do Jezusa (Marka 2:15). Niestety większość faryzeuszy nie dostrzegała w tych ludziach tego, co widział Jezus. Twierdzili, że wielbią Jehowę — sprawiedliwego i miłosiernego Boga — ale w przeciwieństwie do Niego traktowali swoich bliźnich jak grzeszników, dla których nie ma nadziei.