Znaczącą rolę odgrywali wówczas faryzeusze i saduceusze, którzy potrafili urobić opinię publiczną do tego stopnia, że ogół ludzi odrzucił Jezusa jako Mesjasza (Mateusza 15:1, 2; 16:1; Jana 11:47, 48; 12:42, 43). W Pismach Hebrajskich nigdzie jednak nie ma mowy o tych dwóch wpływowych stronnictwach.

Pierwsza wzmianka Flawiusza o saduceuszach i faryzeuszach dotyczy II wieku p.n.e.

Pisząc o panowaniu Hyrkana, Józef Flawiusz po raz pierwszy zwraca uwagę na coraz większy wpływ faryzeuszy i saduceuszy (wcześniej wspomniał o faryzeuszach żyjących w okresie rządów Jonatana). Nic nie mówi jednak o ich pochodzeniu. Zdaniem niektórych uczonych faryzeusze rekrutowali się z chasydów, pobożnej sekty, która popierała religijne dążenia Judy Machabeusza, ale opuściła go, gdy zajął się polityką.