Nie wszyscy czytają dobrze po angielsku, dlatego trzeba wydawać literaturę w miejscowych językach. Świadkowie Jehowy przetłumaczyli już publikacje biblijne co najmniej na 17 z tych języków. W niektórych wydano tylko jedną lub dwie broszury, na przykład w języku tausug, którym mówią wyznawcy islamu z południa, albo ibanag, używanym przez niewielką grupę etniczną z północnych krańców Filipin. Większość ludzi swobodnie posługuje się jednym z siedmiu głównych języków. W każdym z nich ukazuje się Strażnica i właśnie w tych językach jest przedstawiany program zebrań zborowych oraz zgromadzeń.

W ostatnich latach władze zachęcają do posługiwania się językiem filipino, który zasadniczo nie różni się od tagalskiego. Efekty dało się zauważyć już za życia jednego pokolenia. Języka filipino zdecydowanie częściej używa się w mowie i piśmie, choć jednocześnie nie spadła liczba osób władających innymi językami. Znajduje to odbicie w nakładzie Strażnicy. W roku 1980 w języku tagalskim wynosił on 29 667 egzemplarzy. Do roku 2000 liczba ta zwiększyła się czterokrotnie, sięgając 125 100 egzemplarzy. W tym samym czasie zapotrzebowanie na wersję angielską zmieniło się minimalnie, a na wydania w innych językach filipińskich nieznacznie wzrosło.

Zespół złożony z 69 osób zajmuje się tłumaczeniem i korektą. Część tego zespołu niedawno ukończyła prace nad Pismami Hebrajskimi według Przekładu Nowego Świata w trzech tutejszych językach: cebuańskim, ilokańskim i tagalskim. Odkąd w roku 1993 w przekładzie tym ukazały się Pisma Greckie, bracia oczekiwali wydania całej Biblii. Jakże się ucieszyli, gdy pod koniec 2000 roku na zgromadzeniach okręgowych otrzymali wersję tagalską! Wkrótce potem opublikowano wydanie cebuańskie oraz ilokańskie. Z tego zrozumiałego, wiernego i konsekwentnego tłumaczenia Pisma Świętego może teraz korzystać setki tysięcy ludzi.