W roku 1947 bracia z północnej części kraju spłynęli rzeką Abra na dwóch tratwach, by wziąć udział w zgromadzeniu obwodowym w mieście Vigan na wybrzeżu. Przy ujściu rzeki rozebrali tratwy, sprzedali pozyskane drzewo i kupili bilety na autobus, którym mieli potem wrócić do swych domów w górach. Zabrali ze sobą worki z ryżem, wiązki drewna, maty i gromadkę dzieci. Wszyscy serdecznie się uśmiechali — z dnia na dzień coraz cieplej. Jedynymi rzeczami, których potrzebowali, były ryż, drewno na opał, stary piecyk i maty.

W 1989 roku pewna rodzina z miasta El Nido w prowincji Palawan szła na zgromadzenie obwodowe z dwojgiem dzieci — dwuletnim i czteroletnim — prawie 70 kilometrów. Dwa dni wędrowali przez dżunglę, w której jest niewiele wytyczonych szlaków. Po drodze musieli usuwać z ciała pijawki. Co gorsza, cały czas padało. Przeprawili się przez wiele strumieni i rzek, na których nie było mostów. Mimo tych trudności bezpiecznie dotarli na miejsce. Jakże cieszyli się towarzystwem braci!