Kiedyś pewna niewiasta pogańska błagała go o uzdrowienie córki, okrutnie dręczonej przez demona. Początkowo na trzy różne sposoby Jezus dał jej do zrozumienia, iż nie zamierza udzielić takiej pomocy — najpierw nie odpowiadał na jej słowa, potem oznajmił wprost, że nie został posłany do pogan, lecz do Żydów, i na koniec podał przykład, w którym w delikatnej formie uwypuklił tę samą myśl. Jednakże owa niewiasta wszystko to zniosła, czym dowiodła niezwykłej wiary. Wziąwszy pod uwagę tę wyjątkową okoliczność, Jezus uznał, iż w tej sytuacji nie powinien kurczowo trzymać się ogólnej reguły, ale okazać elastyczność w myśl wyższej zasady.a Chociaż więc wcześniej trzykrotnie wskazał, że tego nie uczyni, jednak uzdrowił córkę owej kobiety! (Mateusza 15:21-28).

[Ilustracja na stronie 16]

Kiedy pewna kobieta okazała niezwykłą wiarę, Jezus uznał, iż w tej sytuacji nie powinien trzymać się ogólnej reguły