Uzupełnienia objętości można dokonać bez użycia pełnej krwi bądź plazmy.a Wypełniaczem mogą być różne płyny niekrwiopochodne. Najprostszy z nich to roztwór fizjologiczny (soli), który jest tani i pod pewnymi względami odpowiada krwi. Istnieją też płyny o specjalnych właściwościach, na przykład dekstran, Haemaccel oraz roztwór Ringera z dodatkiem mleczanu. Nowszym wypełniaczem objętości jest Hetastarch (HES); „można go bez obaw polecić pacjentom [z oparzeniami], którzy odmawiają przyjęcia preparatów krwiopochodnych” (Journal of Burn Care & Rehabilitation, styczeń/luty 1989). Płyny takie mają bezsprzeczne zalety. „Roztwory substancji krystalicznych [na przykład roztwór fizjologiczny soli lub płyn Ringera z mleczanem], dekstran i HES są stosunkowo mało toksyczne, tanie, łatwo dostępne, można je przechowywać w temperaturze pokojowej, nie wymagają testowania zgodności ani nie narażają na niebezpieczeństwo nabawienia się chorób przenoszonych przez krew” (Blood Transfusion Therapy—A Physician’s Handbook, 1989).

Może jednak zapytasz: Jak niekrwiopochodne płyny zastępcze mogą pomagać, skoro do rozprowadzania tlenu w organizmie potrzebne są krwinki czerwone? Jak już wspomniano, masz pod tym względem duże rezerwy. W razie utraty krwi włączają się zdumiewające mechanizmy wyrównawcze. Zwiększa się objętość krwi wyrzucanej z serca przy każdym skurczu. Ponieważ powstały deficyt wyrównano odpowiednim płynem, rozcieńczona krew łatwiej przeciska się nawet przez drobne naczyńka. Wskutek zachodzących zmian chemicznych uwalnia się z niej do tkanek więcej tlenu. Te mechanizmy adaptacyjne są tak skuteczne, że nawet gdyby ci pozostała tylko połowa krwinek czerwonych, ilość dostarczanego tlenu wynosiłaby około 75 procent normy. Pacjent w spoczynku zużywa tylko 25 procent tlenu zawartego w krwi. A większość powszechnie stosowanych środków anestetycznych zmniejsza zapotrzebowanie na tlen.

Lekarze brytyjscy zastosowali tę metodę u kobiety, która utraciła tyle krwi, iż „poziom hemoglobiny spadł do 1,8 g/dl. Dobre wyniki przyniosło (...) podwyższenie zawartości tlenu we wdychanym powietrzu oraz przetoczenie dużych ilości roztworu żelatyny [Haemaccelu]” (Anaesthesia ze stycznia 1987).