W roku 1966 Carl Dannis, były członek miejscowego parlamentu, podarował połowę swej ziemi pod budowę pierwszej Sali Królestwa na Pohnpei.

Zanim zbudowano Salę Królestwa, wszystkie pięć zebrań zborowych przeprowadzano w języku angielskim w domku, gdzie mieściła się kuchnia Dannisów, toteż niektórzy z tutejszych mieszkańców nazywali tę grupkę Świadków „kuchennym kościołem”.

Od tamtej pory ‛śpiew mrówek’ rozlega się coraz donośniej i obecnie w wygodnej Sali Królestwa spotyka się co niedziela przeszło 130 osób.

[Ilustracja na stronie 237]

Zebrań nie urządza się już w kuchni, lecz na Sali Królestwa