Na przykład prorok hebrajski Izajasz napisał o tych, których prośby pozostawały bez odpowiedzi: „Chociaż nawet wypowiadacie wiele modlitw, [Ja, Jehowa Bóg,] nie wysłuchuję; ręce wasze napełniły się przelewem krwi” (Izaj. 1:15).a Zatem ludzie nie szanujący świętości życia nie mogą liczyć na wysłuchanie swych modłów, choćby były bardzo częste i żarliwe.

Modlitwa nie może być zwykłym rytuałem; nie należy jej czytać z książki ani odmawiać powtarzając wciąż te same zwroty, jak gdyby miało to zwiększyć jej skuteczność. Nie można się modlić „na pokaz”, dla wywarcia wrażenia na drugich. Cennej rady co do tego, jaką formę powinny przybierać nasze modlitwy i czego mamy w nich unikać, udzielił Jezus: „Kiedy się modlicie, nie naśladujcie obłudników, czyli tych, którzy udają się na modlitwę do synagog i na skrzyżowania ulic po to, by ich lepiej widziano. (...) Na modlitwach waszych nie bądźcie gadatliwi jak poganie, którzy sądzą, że gdy będą dużo mówić, prędzej zostaną wysłuchani” (Mat. 6:5-7, Romaniuk).