Na temat stosowanych obecnie środków dr Stanton E. Samenow napisał w swej książce Inside the Criminal Mind (W umyśle przestępcy): „Po zakosztowaniu więziennego życia [przestępca] może się stać bardziej przebiegły i ostrożny, ale dalej pasożytuje na innych i łamie prawo. Statystyki dotyczące recydywistów odnotowują jedynie tych, którzy byli na tyle nieuważni, by dać się [ponownie] złapać”. W gruncie rzeczy więc skazani podnoszą w więzieniu przestępcze kwalifikacje i wychodzą na wolność lepiej przygotowani do uprawiania swego procederu. (Zobacz ramkę „Szkoły przestępczego rzemiosła?” na stronie 7).

[Ramka i ilustracja na stronach 6, 7]

„Z POWROTEM ZA KRATKI W CIĄGU DWÓCH LAT”

Pod takim nagłówkiem londyńska gazeta The Times informowała, że w Wielkiej Brytanii przeszło 70 procent skazanych za włamania i kradzieże wraca do więzienia przed upływem dwóch lat. Wielu przestępstw dopuszczają się narkomani, którzy potrzebują pieniędzy na swój kosztowny, zabójczy nałóg.

[Ramka na stronie 7]

„SZKOŁY PRZESTĘPCZEGO RZEMIOSŁA”?

„Więzienia są szkołami przestępczego rzemiosła” — napisał profesor John Braithwaite w periodyku UCLA Law Review. A dr Stanton E. Samenow, autor książki Inside the Criminal Mind, zauważył, że „większość przestępców uczy się w więzieniu naprawdę dużo” — ale nie tego, czego chciałoby społeczeństwo. „W więzieniu (...) człowiek ma mnóstwo czasu i okazji, by doskonalić przestępcze rzemiosło. (...) Niektórzy rzeczywiście nabywają biegłości — notorycznie łamią prawo, ale już są na tyle sprytni, że nie dają się złapać”.

Nieco dalej w swej książce dr Samenow stwierdził: „Odbycie kary nie zmienia zasadniczych cech osobowości przestępcy. Podobnie jak na wolności, również w więzieniu nawiązuje on kontakty, uczy się nowych metod działania i dzieli się własnymi doświadczeniami”. Pewien młody skazany powiedział: „W więzieniu tak się wyspecjalizowałem, że teraz mogę szkolić innych”.