Chrześcijanki otrzymywały ducha świętego i ‛prorokowały’, czyli opowiadały odważnie „o wspaniałych sprawach Bożych” (Dzieje 2:11-18). Starsze chrześcijanki miały swe młodsze siostry duchowe ‛uczyć dobrego’ (Tyt. 2:3, 4, Biblia Tysiąclecia). A wszystkie, młodsze czy starsze, miały czynnie uczestniczyć w spełnianiu zlecenia, aby ‛pozyskiwać uczniów wśród ludzi ze wszystkich narodów’ (Mat. 28:19, 20).

Zwierzchnictwo powierzył mężczyznom, ale i służebnicom swoim przyznał wiele cennych przywilejów, łącznie z wielkim zaszczytem występowania w roli Jego Świadków. „Jehowa sam podaje, co mówić; głosicielek dobrej nowiny jest wielki zastęp” (Ps. 68:11).