Dawid wyobrażał Jezusa

4, 5. (a) Wymień niektóre podobieństwa między Dawidem a Jezusem. (b) Dlaczego Jezusa można nazwać Większym Dawidem?

⁴ Jezus również urodził się w Betlejem, jakieś 1100 lat po narodzinach Dawida. W oczach wielu ludzi też nie wyglądał na króla. Na pewno nie przypominał władcy, którego wypatrywali Izraelici. Ale podobnie jak Dawida, Jezusa wybrał i miłował sam Jehowa (Łuk. 3:22)a. Na Jezusa także ‛zaczął oddziaływać duch Jehowy’.

⁵ To nie koniec podobieństw między tymi dwoma wybitnymi osobami. Na przykład Dawida zdradził jego doradca Achitofel, a Jezusa — jeden z apostołów, Judasz Iskariot (Ps. 41:9; Jana 13:18). Zarówno Dawid, jak i Jezus odznaczali się gorliwością o miejsce wielbienia Jehowy (Ps. 27:4; 69:9; Jana 2:17). Jezus był ponadto dziedzicem Dawida. Przed jego narodzinami anioł wyjawił Marii: „Jehowa Bóg da mu tron Dawida, jego ojca” (Łuk. 1:32; Mat. 1:1). Ale ponieważ wszystkie mesjańskie obietnice spełniają się na Jezusie, znacznie przewyższa on Dawida. Jezus jest Większym Dawidem, długo oczekiwanym mesjańskim Królem (Jana 7:42).

Podążaj za Pasterzem i Królem

6. Dlaczego Dawid był dobrym pasterzem?

⁶ Jezus jest też Pasterzem. A czym się odznacza dobry pasterz? Sumiennie i dzielnie dogląda oraz strzeże trzody, a także ją karmi (Ps. 23:2-4). W młodości Dawid był pasterzem i troskliwie zajmował się owcami swego ojca. Gdy groziło im niebezpieczeństwo, odważnie ryzykował własne życie, by je chronić przed lwem i niedźwiedziem (1 Sam. 17:34, 35).

7. (a) Dzięki czemu Dawid był przygotowany do wywiązywania się z obowiązków króla? (b) Jak Jezus dowiódł, że jest Wspaniałym Pasterzem?

⁷ Dzięki temu, że Dawid przez lata zajmował się doglądaniem owiec, mógł potem dobrze wywiązywać się z niełatwego zadania pasienia narodu izraelskiego (Ps. 78:70, 71)b. Jezus także okazał się wzorowym Pasterzem. Pasąc „małą trzódkę” i „drugie owce”, korzysta z kierownictwa i sił zapewnianych przez Jehowę (Łuk. 12:32; Jana 10:16). W ten sposób dowodzi, że jest Wspaniałym Pasterzem. Swoje owce zna tak dobrze, że zwraca się do nich po imieniu. I darzy je tak wielką miłością, że ofiarnie oddał za nie życie (Jana 10:3, 11, 14, 15). Jako Wspaniały Pasterz, dokonuje czegoś, co dla Dawida było nieosiągalne. Jezusowa ofiara okupu otworzyła ludzkości drogę do wyzwolenia z niewoli śmierci. Nic mu nie przeszkodzi w pasieniu „małej trzódki”, aż otrzyma ona nieśmiertelne życie w niebie, ani w doprowadzeniu „drugich owiec” do życia wiecznego w sprawiedliwym nowym świecie, wolnym od drapieżców przypominających wilki (odczytaj Jana 10:27-29).

Podążaj za zwycięskim Królem

8. Jak Dawid okazał się zwycięskim królem?

⁸ Król Dawid jako waleczny wojownik bronił ziem należących do ludu Bożego, a „Jehowa wybawiał Dawida, dokądkolwiek on szedł”. Za jego panowania granice kraju sięgały od rzeki egipskiej po Eufrat (2 Sam. 8:1-14). Dzięki sile od Jehowy stał się najpotężniejszym z ówczesnych władców. W Biblii napisano: „Sława Dawida rozeszła się po wszystkich krainach, a Jehowa sprawił, że strach przed nim padł na wszystkie narody” (1 Kron. 14:17).

9. Wyjaśnij, jak Jezus, wyznaczony przez Boga na Króla, już okazał się zwycięzcą.

⁹ Jezus, podobnie jak król Dawid, był człowiekiem nieustraszonym. Jako przyszły Król dowiódł swej władzy nad demonami, ratując ludzi z ich szponów (Marka 5:2, 6-13; Łuk. 4:36). Nawet arcywróg, Szatan Diabeł, nie ma na niego żadnego wpływu. Dzięki wsparciu Jehowy Jezus zwyciężył świat podległy Szatanowi (Jana 14:30; 16:33; 1 Jana 5:19).

10, 11. Jakie zadania powierzono w niebie Jezusowi jako Wojownikowi i Królowi?

¹⁰ Jakieś 60 lat po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa apostoł Jan oglądał go w proroczej wizji w roli niebiańskiego Wojownika i Króla. Fragment relacji Jana brzmi: „Ujrzałem, a oto koń biały, a siedzący na nim miał łuk; i dano mu koronę, i wyruszył — zwyciężając i żeby dopełnić swego zwycięstwa” (Obj. 6:2). Jeźdźcem dosiadającym białego konia jest Jezus. „Dano mu koronę” w roku 1914, gdy objął w niebie tron. Zaraz potem ‛wyruszył, zwyciężając’. Podobnie jak Dawid, Jezus okazał się zwycięskim władcą. Wkrótce po objęciu tronu w Królestwie Bożym zadał klęskę Szatanowi i zrzucił go wraz z demonami na ziemię (Obj. 12:7-9). Ta zwycięska szarża będzie trwać, aż Jezus ‛dopełni swego zwycięstwa’ — całkowicie zniszczy niegodziwy szatański system rzeczy (odczytaj Objawienie 19:11, 19-21).

¹¹ Tak jak Dawid, Jezus jest też współczującym Królem, który zapewni „wielkiej rzeszy” ochronę podczas Armagedonu (Obj. 7:9, 14). Poza tym pod panowaniem Jezusa i jego współwładców — wskrzeszonych do życia w niebie 144 000 ludzi — nastąpi „zmartwychwstanie zarówno prawych, jak i nieprawych” (Dzieje 24:15). Wskrzeszeni na ziemi będą mieli perspektywę życia wiecznego. Czeka ich świetlana przyszłość! Obyśmy byli zdecydowani ‛czynić to, co dobre’, by móc się znaleźć na ziemi, która będzie napełniona prawymi, szczęśliwymi poddanymi Większego Dawida (Ps. 37:27-29).