BIBLIOTEKA INTERNETOWA Strażnicy
BIBLIOTEKA INTERNETOWA
Strażnicy
polski
  • BIBLIA
  • PUBLIKACJE
  • ZEBRANIA
  • Lojalnie podporządkowuj się władzy Bożej
    Strażnica — 2002 | 1 sierpnia
    • ‛Czyż musicie jeszcze starać się zapewnić sobie urząd kapłański?’

      8. (a) Kim był Korach? (b) Co mogło sprawić, że Korach zaczął patrzeć na kapłanów z czysto ludzkiego punktu widzenia?

      8 Korach nie był głową domu patriarchalnego Lewitów ani głową rodzin Kehatytów (Liczb 3:30, 32). Należał jednak do szanowanych naczelników w Izraelu. Z racji swych obowiązków mógł mieć bliski kontakt z Aaronem i jego synami (Liczb 4:18, 19). Widząc na własne oczy przejawy ich niedoskonałości, mógł rozumować: „Ci kapłani są przecież niedoskonali, a ja mam być im podporządkowany! Niedawno Aaron zrobił złotego cielca, któremu lud zaczął oddawać cześć i popadł w bałwochwalstwo. A teraz ten brat Mojżesza usługuje jako arcykapłan! Cóż za stronniczość! A co powiedzieć o synach Aarona, Nadabie i Abihu? Okazali tak rażący brak szacunku dla przywilejów służby, że Jehowa musiał ich uśmiercić!” (Wyjścia 32:1-5; Kapłańska 10:1, 2).a Cokolwiek Korach sobie myślał, niewątpliwie zaczął patrzeć na kapłaństwo z ludzkiego punktu widzenia. Wskutek tego wszczął bunt przeciw Mojżeszowi i Aaronowi, a w gruncie rzeczy przeciw samemu Jehowie (1 Samuela 15:23; Jakuba 1:14, 15).

      9, 10. Co Korach i jego poplecznicy zarzucili Mojżeszowi i dlaczego nie było to rozsądne?

      9 Wpływowy Korach bez trudu zjednał sobie ludzi podobnego pokroju. Razem z Datanem i Abiramem znaleźli 250 zwolenników, będących naczelnikami zgromadzenia. Przyszli razem do Mojżesza i Aarona i powiedzieli: „Całe zgromadzenie, wszyscy oni są święci i Jehowa jest pośród nich. Czemuż więc mielibyście się wynosić ponad zbór Jehowy?” (Liczb 16:1-3).

      10 Buntownicy powinni byli okazać na tyle rozsądku, by nie podważać władzy Mojżesza. Nieco wcześniej zakwestionowali ją Aaron i Miriam. Nawet rozumowali podobnie jak Korach! Według Księgi Liczb 12:1, 2 zapytali: „Czyż Jehowa mówił tylko przez Mojżesza? Czyż nie mówił także przez nas?” Jehowa słyszał ich słowa. Polecił Mojżeszowi, Aaronowi i Miriam stanąć przy wejściu do namiotu spotkania, aby mógł wskazać, kogo wybrał na wodza. Następnie wyraźnie powiedział: „Gdyby powstał spośród was prorok dla Jehowy, to dałbym mu się poznać w wizji. We śnie mówiłbym do niego. Nie tak jest z moim sługą Mojżeszem! Jemu został powierzony cały mój dom”. Potem Jehowa na jakiś czas dotknął Miriam trądem (Liczb 12:4-7, 10).

      11. Jak Mojżesz zareagował na bunt wzniecony przez Koracha?

      11 Korach i jego zwolennicy na pewno wiedzieli o tym zdarzeniu. Nie mieli więc nic na usprawiedliwienie swego buntu. Mimo to Mojżesz cierpliwie próbował przemówić im do rozsądku. Zachęcał ich do większego doceniania piastowanych przez nich przywilejów, mówiąc: „Czy to dla was drobiazg, że Bóg Izraela oddzielił was od zgromadzenia Izraela i wziął was sobie?” W żadnym wypadku nie był to „drobiazg”! Tym Lewitom dano już tak wiele. Czego jeszcze mogliby pragnąć? Z dalszych słów Mojżesza, wynika, o czym myśleli w swych sercach: „Czyż więc musicie jeszcze starać się zapewnić sobie urząd kapłański?” (Liczb 12:3; 16:9, 10).b Jak jednak Jehowa zareagował na ten bunt przeciw Jego władzy?

      Reakcja Sędziego Izraela

      12. Pod jakim warunkiem Izraelici mogli pozostawać w dobrych stosunkach z Bogiem?

      12 Dając Izraelitom Prawo, Jehowa powiedział im, że jeśli okażą się posłuszni, staną się „narodem świętym” i nie zmieni się to dopóty, dopóki będą uznawać Jego postanowienia (Wyjścia 19:5, 6). Kiedy więc wybuchł otwarty bunt, nastała pora na ingerencję Sędziego i Ustawodawcy Izraela! Mojżesz powiedział do Koracha: „Ty i całe twoje zgromadzenie stawcie się jutro przed obliczem Jehowy, ty i oni oraz Aaron. I weźcie każdy swoją kadzielnicę, i nasypcie do nich kadzidła, i złóżcie przed Jehową każdy swoją kadzielnicę, dwieście pięćdziesiąt kadzielnic, również ty i Aaron — każdy swoją kadzielnicę” (Liczb 16:16, 17).

      13. (a) Dlaczego wyrażona przez buntowników chęć ofiarowania kadzidła Jehowie świadczyła o ich zuchwałości? (b) Jak Jehowa potraktował buntowników?

      13 Według Prawa Bożego tylko kapłani mogli ofiarować kadzidło. Sama myśl o uczynieniu tego przez Lewitę spoza kapłańskiego grona powinna była wstrząsnąć buntownikami (Wyjścia 30:7; Liczb 4:16). Ale na Koracha i jego popleczników tak nie podziałała! Nazajutrz „zebrał przeciwko nim [Mojżeszowi i Aaronowi] całe to zgromadzenie przy wejściu do namiotu spotkania”. W sprawozdaniu czytamy: „Jehowa rzekł do Mojżesza i Aarona, mówiąc: ‚Odłączcie się od tego zgromadzenia, bym w jednej chwili mógł ich wytracić’”. Wówczas Mojżesz i Aaron błagali Jehowę, by tego nie robił. On więc usłuchał ich prośby. Jeśli zaś chodzi o Koracha i jego zwolenników, „wyszedł od Jehowy ogień i pochłonął tych dwustu pięćdziesięciu mężów, którzy ofiarowali kadzidło” (Liczb 16:19-22, 35).c

      14. Dlaczego Jehowa zdecydowanie wystąpił przeciw narodowi izraelskiemu?

      14 Rzecz zdumiewająca, ale Izraelici, którzy widzieli, co Jehowa zrobił z buntownikami, niczego się z tego nie nauczyli. „Nazajutrz całe zgromadzenie synów Izraela zaczęło szemrać przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi, mówiąc: ‚To wy uśmierciliście lud Jehowy’”. Izraelici trzymali stronę spiskowców! W końcu cierpliwość Jehowy się wyczerpała. Nikt — nawet Mojżesz czy Aaron — nie mógł już wstawić się za ludem. Jehowa ukarał krnąbrnych Izraelitów plagą, ‛a tych, którzy od niej umarli, było ogółem czternaście tysięcy siedemset — oprócz tych, którzy umarli z powodu Koracha’ (Liczb 16:41-49).

      15. (a) Dlaczego Izraelici powinni byli bez wahania uznać przewodnictwo Mojżesza i Aarona? (b) Czego to sprawozdanie uczy nas o Jehowie?

      15 Żaden z tych ludzi nie musiał ponieść śmierci. Powinni byli przemyśleć całą sprawę i zadać sobie następujące pytania: „Kto z narażeniem życia stawał przed faraonem? Kto domagał się uwolnienia Izraelitów? Jedynie kto po ich wyzwoleniu otrzymał zaproszenie na górę Horeb, by rozmawiać twarzą w twarz z aniołem Bożym?” Nie ulega wątpliwości, że to Mojżesz i Aaron w niezwykły sposób dowiedli lojalności wobec Jehowy oraz miłości do swego ludu (Wyjścia 10:28; 19:24; 24:12-15). Uśmiercenie buntowników nie sprawiło Jehowie przyjemności. Kiedy jednak stwierdził, że Izraelici zamierzają trwać w buncie, podjął zdecydowane działanie (Ezechiela 33:11).

  • Lojalnie podporządkowuj się władzy Bożej
    Strażnica — 2002 | 1 sierpnia
    • b Pozostali spiskowcy, Datan i Abiram, byli Rubenitami. Prawdopodobnie dlatego nie pożądali urzędu kapłańskiego. Oburzali się natomiast na przewodnictwo Mojżesza oraz na to, że jeszcze nie urzeczywistniły się ich oczekiwania dotyczące wejścia do Ziemi Obiecanej (Liczb 16:12-14).

      c W czasach patriarchalnych mężczyzna będący głową rodziny reprezentował przed Bogiem swą żonę i dzieci, a nawet składał za nich ofiary (Rodzaju 8:20; 46:1; Hioba 1:5). Kiedy jednak ustanowiono Prawo, ofiary należało składać za pośrednictwem kapłanów, na których Jehowa wyznaczył mężczyzn z rodu Aarona. Owych 250 buntowników najwyraźniej nie chciało uznać tego nowego postanowienia.

Publikacje w języku polskim (1960-2026)
Wyloguj
Zaloguj
  • polski
  • Udostępnij
  • Ustawienia
  • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
  • Warunki użytkowania
  • Polityka prywatności
  • Ustawienia prywatności
  • JW.ORG
  • Zaloguj
Udostępnij