Na przykład jeśli złoto zawiera ołów, nieczystości można wytopić jako żużel, podczas gdy ołów wiąże złoto. Następnie w wyniku powolnego utleniania ołowiu zawartego w stopie (proces zwany kupelacją) otrzymuje się jako pozostałość czyste złoto. Proces ten wymaga sporych umiejętności, gdyż w zbyt wysokiej temperaturze lub przy zbyt szybkim utlenianiu razem z ołowiem usunięto by złoto. Wytapiacz uczy się oceniać i kontrolować proces rafinacji na podstawie barwy płynnego metalu (por. Ps 12:6; Jer 6:28-30; Eze 22:18-22). Pismo Święte wspomina też o stosowaniu ługu do oczyszczania srebra (Mal 3:2, 3).

Ołów można łatwo uzyskać z powszechnie spotykanej rudy — galeny, będącej siarczkiem ołowiu. Najpierw rudę się praży, wtłaczając jednocześnie powietrze, dzięki któremu siarczek ołowiu zamienia się w tlenek ołowiu; siarka natomiast łączy się z tlenem i tworzy gazowy dwutlenek siarki. Następnie tlenek ołowiu zostaje zmieszany z węglem drzewnym i wrzucony do pieca hutniczego; powstający dwutlenek węgla wydobywa się na zewnątrz, a w tyglu pozostaje płynny ołów.