Rezolucja z roku 1922, zatytułowana „Wezwanie do przywódców świata”, rzeczywiście ich wzywała, by udowodnili, że w myśl swych twierdzeń potrafią zapewnić ludziom pokój, dobrobyt i szczęście, a w razie niepowodzenia przyznali, iż zdoła to uczynić jedynie Królestwo Boże za pośrednictwem Mesjasza. W Niemczech rezolucję tę wysłano listem poleconym do cesarza, przebywającego na emigracji, do prezydenta oraz do wszystkich członków Reichstagu, a cztery i pół miliona egzemplarzy trafiło do rąk zwykłych obywateli. W Afryce Południowej Edwin Scott, wędrując z workiem literatury na plecach i z kijem w ręku do odpędzania groźnych psów, dotarł do 64 miasteczek, gdzie rozprowadził aż 50 000 tych rezolucji. Kiedy działający tam duchowni holenderscy zbierali potem datki, odwiedzając domy parafian, wielu z nich wymachiwało im przed oczami rezolucją, mówiąc: „Powinniście to przeczytać i więcej nie przychodzić do nas po pieniądze”.

[Ilustracje na stronie 427]

Edwin Scott w Afryce Południowej rozpowszechnił 50 000 egzemplarzy rezolucji „Wezwanie do przywódców świata”