• „Ustanowię nad nimi jednego pasterza”
    Czyste wielbienie Jehowy — nareszcie przywrócone!

    • „Delikatna gałązka” staje się „majestatycznym cedrem”

      4. Jakie proroctwo Jehowa przekazał Ezechielowi i czym je poprzedził?

      4 Około 612 roku p.n.e. Jehowa przekazał Ezechielowi proroctwo dotyczące zasięgu władzy Mesjasza i potrzeby ufania jego Królestwu. Poprzedził to proroctwo pewną zagadką, którą Ezechiel miał opowiedzieć wygnańcom. Zwracała ona uwagę na niewierność królów judzkich i podkreślała konieczność pojawienia się mesjańskiego Władcy (Ezech. 17:1, 2).

      5. Streść zagadkę o wielkich orłach.

      5 Odczytaj Ezechiela 17:3-10. Zagadkę tę można streścić tak: „Wielki orzeł” zrywa „najbardziej wystającą gałązkę” cedru i sadzi ją „w mieście handlarzy”. Potem ‛bierze z kraju nasienie’ i zasiewa je na żyznym polu „nad obfitymi wodami”. Ziarno wschodzi i wyrasta z niego „bujna winorośl”. Wtedy pojawia się drugi „wielki orzeł”. Winorośl ‛łapczywie wyciąga do niego korzenie’, bo chce być przesadzona na inną dobrze nawodnioną grządkę. Jehowa potępia jej zachowanie i zapowiada, że zostanie wyrwana z korzeniami i ‛całkiem uschnie’.

      Lecący orzeł trzyma w szponach gałązkę cedru.

      Pierwszy wielki orzeł wyobrażał babilońskiego króla Nabuchodonozora (zobacz akapit 6)

      6. Wyjaśnij znaczenie zagadki.

      6 Jakie jest wyjaśnienie tej zagadki? (Odczytaj Ezechiela 17:11-15). Podczas ataku na Jerozolimę w 617 roku p.n.e. babiloński król Nabuchodonozor (pierwszy „wielki orzeł”) pozbawił tronu króla Judy, Jehojachina („najbardziej wystającą gałązkę”), i zabrał go do Babilonu („miasta handlarzy”). Nabuchodonozor ustanowił w Jerozolimie nowego króla, Sedekiasza (‛nasienie z kraju’, czyli jednego z królewskich potomków). Zmusił go do złożenia przysięgi na imię Boże, że będzie lojalnym wasalem (2 Kron. 36:13). Tymczasem Sedekiasz złamał tę przysięgę, zbuntował się przeciwko Babilonowi i poprosił o wsparcie wojskowe władcę Egiptu (drugiego „wielkiego orła”), ale nic mu to nie dało. Jehowa potępił nielojalność Sedekiasza (Ezech. 17:16-21). Po jakimś czasie król ten został zdetronizowany i umarł w więzieniu w Babilonie (Jer. 52:6-11).

      7. Czego się uczymy z tej proroczej zagadki?

      7 Czego się uczymy z tej proroczej zagadki? Po pierwsze, jako słudzy Jehowy powinniśmy zawsze dotrzymywać słowa. Jezus powiedział: „Niech wasze słowo ‚tak’ znaczy ‚tak’, a wasze ‚nie’ — ‚nie’” (Mat. 5:37). Jeżeli musimy przysiąc, że powiemy prawdę, na przykład w sądzie, traktujemy to bardzo poważnie. Po drugie, musimy uważać na to, komu ufamy. Biblia ostrzega: „Nie polegajcie na władcach ani na żadnych innych ludziach, bo nie mogą zapewnić wybawienia” (Ps. 146:3).

      8-10. Jak Jehowa opisał mesjańskiego Władcę i jak spełnia się to proroctwo? (Zobacz ramkę „Proroctwo mesjańskie — majestatyczny cedr”).

      8 Istnieje jednak władca, który w pełni zasługuje na nasze zaufanie. Zaraz po przedstawieniu proroczej zagadki o przesadzonej gałązce Jehowa podobnym symbolicznym językiem opisuje mesjańskiego Władcę.

      9 Treść proroctwa. (Odczytaj Ezechiela 17:22-24). Teraz już nie jakiś wielki orzeł, ale sam Jehowa zacznie działać. Zerwie delikatną gałązkę „z wierzchołka wyniosłego cedru” i zasadzi ją „na wysokiej, wyniosłej górze”. Z gałązki tej wyrośnie „majestatyczny cedr”, który da schronienie „wszelkim gatunkom ptaków”. Wtedy „wszystkie drzewa” dowiedzą się, że sprawił to sam Jehowa.

      10 Spełnienie. Jehowa wybrał swojego Syna, Jezusa Chrystusa, pochodzącego z linii rodowej króla Dawida („wyniosłego cedru”), i ustanowił go Królem na niebiańskiej górze Syjon („wysokiej, wyniosłej górze”) (Ps. 2:6; Jer. 23:5; Obj. 14:1). Chociaż wrogowie uważali Jezusa za „najmniej znaczącego z ludzi”, Jehowa go wywyższył, dając mu „tron Dawida, jego ojca” (Dan. 4:17; Łuk. 1:32, 33). Porównany do majestatycznego cedru mesjański Król, Jezus Chrystus, będzie panował z nieba nad całą ziemią i dbał o dobro wszystkich swoich poddanych. Takiemu Władcy naprawdę warto zaufać! Pod rządami Jezusa posłuszni ludzie ‛będą mieszkać bezpiecznie i nie będą się bać żadnego nieszczęścia’ (Prz. 1:33).

      11. W czym pomaga nam proroctwo o „delikatnej gałązce”, która staje się „majestatycznym cedrem”?

      11 Czego uczymy się z tego proroctwa. Intrygujące proroctwo o „delikatnej gałązce”, która staje się „majestatycznym cedrem”, pomaga nam w zrozumieniu bardzo ważnej kwestii: komu powinniśmy ufać. Ufanie ludzkim rządom i ich potędze militarnej byłoby niemądre. Prawdziwego bezpieczeństwa możemy oczekiwać tylko od mesjańskiego Króla, Jezusa Chrystusa. Niebiański rząd, na którego czele on stoi, jest jedyną nadzieją dla ludzkości (Obj. 11:15).