• „Posłuchajcie, co (...) powiem na swoją obronę”
    ‛Składajmy dokładne świadectwo o Królestwie Bożym’

    • „Nie zasługuje na to, żeby żyć!” (Dzieje 21:27 do 22:30)

      13. (a) Dlaczego niektórzy Żydzi wzniecili w świątyni rozruchy? (b) Dzięki czemu Paweł uszedł z życiem?

      13 Tymczasem sprawy przybrały niepomyślny obrót. Kiedy upływał okres obowiązywania ślubu złożonego przez wspomnianych mężczyzn, Żydzi z Azji zobaczyli Pawła w świątyni. Fałszywie oskarżyli go o wprowadzenie na jej teren nie-Żydów i wzniecili rozruchy. Gdyby nie interwencja rzymskiego oddziału, pewnie by go uśmiercili. Paweł ocalił życie, ale stracił wolność — jak się potem okazało, na ponad cztery lata. Co więcej, bezpośrednie zagrożenie nie minęło. Żydzi, zapytani o powód zaatakowania Pawła, zaczęli wykrzykiwać różne oskarżenia. Powstał tak wielki zgiełk, że dowódca garnizonu nic nie zrozumiał. Ostatecznie żołnierze byli zmuszeni wynieść Pawła z tłumu. Gdy mieli go już wprowadzić do koszar, apostoł zwrócił się do dowódcy: „Pozwól mi (...), proszę, przemówić do ludu” (Dzieje 21:39). Kiedy otrzymał zgodę, odważnie zabrał głos w obronie swojej wiary.

      14, 15. (a) Co Paweł wyjaśnił Żydom? (b) Co zrobił dowódca wojskowy, żeby poznać przyczynę wzburzenia Żydów?

      14 „Posłuchajcie, co wam powiem na swoją obronę” — rozpoczął Paweł (Dzieje 22:1). Ponieważ odezwał się do zebranych po hebrajsku, zupełnie się uciszyli. Wtedy otwarcie im wyjaśnił, jak doszło do tego, że został naśladowcą Chrystusa. Umiejętnie przedstawił przy tym fakty, które mogli zweryfikować: Kształcił się u stóp słynnego Gamaliela i prześladował uczniów Chrystusa, o czym niektórzy obecni zapewne wiedzieli. Gdy jednak był w drodze do Damaszku, ukazał mu się zmartwychwstały Jezus i przemówił do niego. Towarzysze Pawła wprawdzie zobaczyli olśniewające światło i usłyszeli brzmienie głosu, ale nie rozumieli wypowiadanych słów (zobacz komentarze do Dziejów 9:7 i 22:9 w Biblii do studium). Paweł w rezultacie tego zdarzenia przestał widzieć i musiał być przez nich poprowadzony do Damaszku. W mieście tym Ananiasz, dobrze znany tamtejszym Żydom, za sprawą cudu przywrócił mu wzrok.

      15 Następnie Paweł opowiedział, że gdy po powrocie do Jerozolimy przebywał w świątyni, znowu ukazał mu się Jezus. Kiedy Żydzi to usłyszeli, rozwścieczeni zaczęli wykrzykiwać: „Precz z nim! Ktoś taki nie zasługuje na to, żeby żyć!” (Dzieje 22:22). Wtedy dowódca wojskowy polecił wprowadzić go do koszar.