11, 12. (a) Jak Jehowa proroczo zapewnił swych sług, że będzie błogosławił ich odrodzonej ziemi? (b) Co wyobrażały drzewa rosnące nad brzegami rzeki?

¹¹ Czy Jehowa będzie błogosławił ich ziemi? Proroctwo odpowiada na to pytanie zachwycającym obrazem. Ze świątyni wypływa strumień, który w dalszym swym biegu coraz bardziej wzbiera i już jako rwący potok wpada do Morza Martwego. Przywraca życie wodom tego akwenu, dzięki czemu u jego brzegów kwitnie rybołówstwo. A nad potokiem rośnie wiele drzew, które owocują przez cały rok, dostarczając pokarmu i umożliwiając uzdrowienie (Ezechiela 47:1-12).

¹² Dla wygnańców obietnica ta oznaczała powtórzenie i potwierdzenie wcześniejszych proroctw o odrodzeniu, bardzo drogich ich sercu. Opisując odrodzoną, ponownie zasiedloną ziemię izraelską, prorocy natchnieni przez Jehowę wielokrotnie przyrównywali ją do raju. Częstym tematem ich zapowiedzi było przywrócenie życia martwym pustkowiom (Izajasza 35:1, 6, 7; 51:3; Ezechiela 36:35; 37:1-14). Izraelici mogli więc oczekiwać, że z odbudowanej świątyni popłynie od Jehowy rzeka życiodajnych błogosławieństw. Dzięki nim duchowo martwy naród ożyje. Po odrodzeniu zostanie pobłogosławiony wybitnymi, duchowo usposobionymi ludźmi — prawymi i niewzruszonymi niczym ukazane w wizji drzewa rosnące nad brzegami rzeki — i pod ich przewodnictwem kraj wydźwignie się z ruin. Również Izajasz pisał, iż „wielkie drzewa prawości (...) odbudują prastare miejsca, które są spustoszone” (Izajasza 61:3, 4).

Świątynia Jehowy została na nowo wzniesiona i znowu popłynął z niej strumień Jego życiodajnych postanowień — błogosławieństw związanych z wypełnianiem Jego przymierza (Powtórzonego Prawa 30:19; Izajasza 48:17-20). Jednym z tych błogosławieństw była wiedza. Kapłani wrócili do swych obowiązków i pouczali lud o Prawie (Malachiasza 2:7). Dzięki temu Izraelici ożyli duchowo i znów stali się wiernymi sługami Jehowy, na co wskazywało uzdrowienie Morza Martwego i związany z tym rozkwit rybołówstwa.