Położenie Megiddo przedstawiono na mapie zamieszczonej obok. Niemal dosłownie strzegło ono dwóch głównych szlaków komunikacyjnych. Drogę z Egiptu, na południu, do Damaszku bądź innych miast leżących na północy, w kierunku Eufratu, zagradzało pasmo Karmelu. Toteż ciągnące nią wojska lub karawany kupieckie musiały skręcać w stronę niskiej przełęczy, widocznej po prawej stronie zdjęcia. W dolinie Jezreel ów szlak, biegnący z południa na północ, przecinał ważną trasę, która prowadziła z Tyru w dolinę Jordanu lub do Samarii i Jeruzalem. Megiddo, rozłożone nad obydwiema drogami, naprawdę trzymało w szachu wszystkich, którzy tędy przechodzili, a w dolinie naprzeciw twierdzy stoczono wiele decydujących bitew.

Tu na przykład sędzia Barak pokonał armię kananejską, którą dowodził Sysera, wyposażoną w rydwany uzbrojone w żelazne kosy (Sędziów 4:1-3, 12-16; 5:19). Później faraon Necho poprowadził szlakiem wzdłuż wybrzeża (zwanym Via Maris, czyli Drogą Morską) potężne siły egipskie, żołnierzy i rydwany, aby wesprzeć Asyryjczyków nad Eufratem. Z jakichś powodów król judzki Jozjasz postanowił wydać bitwę wojskom obcego państwa. A gdzie? Chociaż było to około 88 kilometrów na północ od Jeruzalem, wybrał równinę w pobliżu Megiddo (2 Kronik 35:20-22; Jeremiasza 46:2).

Jozjasz wiedział, że Egipcjanie muszą tamtędy przejść, i mógł uważać, że bliskość twierdzy izraelskiej zapewni mu przewagę.

[Mapa na stronie 17]

[Patrz publikacja]

Morze Wielkie

do Damaszku

do Tyru

Jezioro Galilejskie

Akko

Karmel

Megiddo

Via Maris

Joppa

do Egiptu

Bet-Szean

Dotan

Samaria

Sychem

do Jeruzalem

dolina Jordanu

mil 0 10

km 0 10 20

[Prawa własności]

Na podstawie mapy z Pictorial Archive (Near Eastern History) Est. and Survey of Israel