• Rumunia
    Rocznik Świadków Jehowy — 2006

    • Pod koniec XIX wieku społeczna i ekonomiczna sytuacja Rumunii skłoniła wielu jej mieszkańców do szukania pracy poza granicami ojczyzny, między innymi w Stanach Zjednoczonych. Niektórzy emigranci zyskali nie tylko pod względem materialnym — wzbogacili się także w wiedzę biblijną. Zaliczali się do nich Károly Szabó i József Kiss, ludzie duchowo usposobieni, którzy mieli okazję słuchać wykładów biblijnych brata Russella.

      Zauważywszy ich szczere zainteresowanie Pismem Świętym, brat Russell porozmawiał z nimi osobiście. Zaproponował, by wrócili do Rumunii i rozgłaszali orędzie Królestwa wśród krewnych i przyjaciół. Károly i József uznali to za dobry pomysł. W roku 1911 wsiedli na statek i popłynęli do Europy. Zamieszkali w Tîrgu Mureş w Siedmiogrodzie.

      W drodze do ojczyzny brat Szabó modlił się, żeby ktoś z jego rodziny pozytywnie zareagował na prawdę biblijną, więc po dotarciu na miejsce zaczął działać zgodnie ze swą modlitwą: odwiedzał krewnych i zapoznawał ich z dobrą nowiną. Należała do nich wyznająca katolicyzm Zsuzsanna Enyedi, u której się zatrzymał. Miała męża ogrodnika i sprzedawała kwiaty na targu.

      Codziennie przed rozpoczęciem pracy Zsuzsanna szła na mszę, a wieczorem, gdy domownicy leżeli już w łóżkach, modliła się w ogrodzie. Károly zauważył jej religijność i gdy pewnego wieczoru tam ją spotkał, podszedł do niej, delikatnie położył jej rękę na ramieniu i powiedział: „Zsuzsanno, masz szczere serce. Znajdziesz prawdę”. I rzeczywiście tak się stało: ta bogobojna kobieta przyjęła orędzie Królestwa. Była pierwszym ochrzczonym czcicielem Jehowy w Tîrgu Mureş i wiernie służyła Bogu aż do śmierci w wieku 87 lat.

      Brat Szabó zapoznał też z prawdą biblijną 18-letniego Sándora Józsę, pracownika rodziny Enyedich. Sándor uczęszczał na wszystkie zebrania, które prowadzili Károly oraz József, i robił szybkie postępy. Wkrótce sam zaczął opowiadać dobrą nowinę i wygłaszać ciekawe przemówienia biblijne w rodzinnej wsi Sărăţeni w okręgu Mureş. Plonem jego starań były „listy polecające”: 6 małżeństw oraz 24 dzieci (13 dziewcząt i 11 chłopców) (2 Kor. 3:1, 2).

      Po rozgłoszeniu orędzia Królestwa wśród mieszkańców Tîrgu Mureş bracia Kiss i Szabó kontynuowali swą misję wzdłuż i wszerz Siedmiogrodu. Jakieś 30 kilometrów od Klużu, w gminie Dumbrava, spotkali baptystę Vasilego Costea. Był to niewysoki, stanowczy mężczyzna, rozmiłowany w czytaniu Biblii. Zaintrygowany nauką o Tysiącletnim Panowaniu Chrystusa, przysłuchiwał się w skupieniu, gdy József i Károly wyjaśniali mu wersety biblijne. Po pewnym czasie został ochrzczony, a ponieważ znał również węgierski, krzewił dobrą nowinę nie tylko wśród okolicznych Rumunów, lecz także Węgrów. Później rozpoczął służbę jako kolporter (pełnoczasowy kaznodzieja) i pełnił ją aż do śmierci.

      Ponadto brat Szabó zaniósł dobrą nowinę do miasta Satu Mare w północno-zachodniej Rumunii. Spotkał tutaj Paraschivę Kalmár, kobietę głęboko religijną, która wkrótce poznała prawdę. Paraschiva wpoiła miłość do Jehowy dziewięciorgu swoim dzieciom. Obecnie sługami Jehowy są przedstawiciele aż pięciu pokoleń tej rodziny!