Teraz faryzeusze rzucają mu oskarżenie: „Oto uczniowie twoi czynią, czego nie wolno czynić w sabat”!

Faryzeusze twierdzą, jakoby zrywanie kłosów i rozcieranie ich w rękach, by zjeść ziarno, było równoznaczne z żęciem i młóceniem zboża. Ale wskutek ich drobiazgowości w ustalaniu, co jest pracą, przestrzeganie sabatu stało się uciążliwe, a przecież miał to być dzień radosny i budujący duchowo.

W końcu pytają: „Czy wolno w sabat uzdrawiać?”

Żydowscy przywódcy religijni uważają, że leczenie w dniu sabatu jest dopuszczalne tylko w razie zagrożenia życia. Uczą na przykład, że w sabat nie wolno zestawić kości ani zabandażować zwichnięcia.