Teologia odstępczego chrześcijaństwa

Chrześcijaństwo poszło w ślady judaizmu i tak samo przyjęło niebiblijne wyobrażenia dotyczące Szatana i demonów. W dziele The Anchor Bible Dictionary czytamy: „Według jednej z osobliwszych starożytnych koncepcji teologicznych Bóg odkupił ludzi, płacąc Szatanowi za ich uwolnienie”. Pogląd ten propagował Ireneusz (II wiek n.e.). Następnie rozwinął go Orygenes (III wiek n.e.), który uważał, że „diabeł nabył sobie prawa do ludzkości” i że „śmierć Chrystusa (...) to okup zapłacony diabłu” (Adolf Harnack, History of Dogma).

Jak donosi The Catholic Encyclopedia, twierdzenie, że okup został zapłacony Diabłu, „przez tysiąc lat odgrywało ważną rolę w historii teologii” i pozostawało istotnym elementem wierzeń Kościoła. Naukę tę zaaprobowali różni Ojcowie Kościoła, w tym także Augustyn (IV-V wiek). Dopiero w XII wieku teolodzy katoliccy Anzelm i Pierre Abelard doszli do wniosku, że ofiara Chrystusa została złożona nie Szatanowi, lecz Bogu.

Ireneusz, Orygenes i Augustyn nauczali, że okup został zapłacony Diabłu