1. Jakie proroctwa zapewniały, że Jerozolima będzie odbudowana?

ZBLIŻAŁ się koniec przepowiedzianego 70-letniego spustoszenia Jerozolimy przez Babilon. Co prawda słynął on z tego, że nigdy nie wypuszczał swych jeńców, lecz słowo Jehowy miało się okazać silniejsze od potęgi Babilończyków. Bliskie było wyzwolenie ludu Bożego. Zburzona świątynia Jehowy miała zostać odbudowana, a na Jego ołtarzu znowu miały być składane ofiary przebłagalne. W Jerozolimie znów miały się rozlegać okrzyki radości i wysławiania, wznoszone przez prawdziwych czcicieli Jehowy. Jeremiasz przepowiedział długość okresu spustoszenia, a Izajasz — sposób wyzwolenia jeńców. Co więcej, Izajasz nazwał Cyrusa Persa ‛pasterzem Jehowy’, mającym zepchnąć dumny Babilon z pozycji trzeciego mocarstwa światowego w historii biblijnej (Izaj. 44:28; 45:1, 2; Jer. 25:12).

2. Kiedy i w jakich okolicznościach padł Babilon?

² Klęska ta spadła na Babilon w nocy 5 października 539 roku p.n.e. (według kalendarza gregoriańskiego), gdy król babiloński Belszaccar (Baltazar) i jego wielmoże wznosili toasty ku czci swych demonicznych bogów. W pogańskim rozpasaniu posunęli się do tego, iż użyli świętych naczyń ze świątyni Jehowy jako swych pijackich kielichów! Jakże słusznie więc tej nocy pod murami Babilonu stanął Cyrus, aby spełnić wspomniane proroctwo!

3. Jaka decyzja Cyrusa umożliwiła wznowienie wielbienia Jehowy dokładnie w 70 lat od spustoszenia Jerozolimy?

³ Rok 539 p.n.e. jest datą kluczową, to znaczy datą, którą można wyprowadzić zarówno z chronologii świeckiej, jak i biblijnej. W pierwszym roku swego panowania w charakterze władcy Babilonu Cyrus „po całym swym państwie kazał ogłosić”, że pozwala Żydom wyruszyć do Jerozolimy i odbudować dom Jehowy. Dekret ten został wydany najprawdopodobniej pod koniec 538 lub na początku 537 roku p.n.e.a Wierny ostatek wybrał się w drogę powrotną do Jerozolimy, gdzie zbudował ołtarz i złożył pierwsze ofiary w „miesiącu siódmym” (Tiszri, czyli wrzesień-październik) roku 537 p.n.e. — po upływie pełnych 70 lat od czasu spustoszenia Judy i Jerozolimy przez Nebukadneccara (Nabuchodonozora) (Ezd. 1:1-3; 3:1-6).

8. Opisz wydarzenia, którymi kończy się 70-letnie spustoszenie.

⁸ Powrót ostatka (1:1 do 3:6). Król perski Cyrus, pobudzony przez Jehowę, wydaje dekret upoważniający Żydów do powrotu i do odbudowy domu Jehowy w Jerozolimie. Wzywa Żydów, którzy chcieliby pozostać w Babilonie, aby dobrowolnie poparli to przedsięwzięcie, i umożliwia powracającym zabranie sprzętów używanych w pierwszej świątyni. Zerubbabel (Szeszbaccar) — naczelnik z królewskiego plemienia Judy i potomek króla Dawida — zostaje ustanowiony namiestnikiem, mającym poprowadzić uwolnionych, a funkcję arcykapłana sprawuje Jeszua (Jozue) (Ezd. 1:8; 5:2; Zach. 3:1). Ostatek, który liczył 42 360 wiernych sług Jehowy — mężczyzn, kobiet i dzieci — odbywa daleką podróż. W miesiącu siódmym, według kalendarza żydowskiego, mieszkają już w swoich miastach, a jesienią 537 roku p.n.e. zgromadzają się w Jerozolimie, by złożyć ofiary w miejscu, gdzie dawniej stał ołtarz świątynny, i by obchodzić Święto Namiotów. W ten sposób 70-letni okres spustoszenia kończy się dokładnie w oznaczonym czasie!b