„Odźwierny wpuszcza go do środka i owce słuchają jego głosu. Pasterz przywołuje swoje owce po imieniu i je wyprowadza. Kiedy już wszystkie wyprowadzi, idzie przed nimi, a one idą za nim, bo znają jego głos. Za obcym na pewno nie będą szły. Będą raczej od niego uciekać, bo nie znają głosu obcych” (Jana 10:3-5).

Wcześniej Jan Chrzciciel niczym odźwierny pokazał, że symboliczne owce podlegające Prawu powinny iść za Jezusem. Niektóre z nich — w Galilei oraz tu, w Judei — rozpoznały głos Jezusa. Dokąd ma je ‛wyprowadzić’? I jakie rezultaty przyniesie podążanie za nim? Pewne osoby słuchające tego przykładu mogą się dziwić, ‛bo nie rozumieją, o czym mówi’ (Jana 10:6).

Jezus wyjaśnia: „Wiedzcie, że to ja jestem bramą dla owiec. Wszyscy, którzy przyszli i podawali się za mnie, to złodzieje i rabusie. Ale owce ich nie słuchały. Ja jestem bramą, a kto wchodzi przeze mnie, będzie wybawiony. Wejdzie i wyjdzie, i znajdzie pastwisko” (Jana 10:7-9).

Wyraźnie widać, że Jezus mówi o czymś nowym. Jego słuchacze wiedzą, że nie jest on bramą do przymierza Prawa, które istnieje już od stuleci. Musi mu chodzić o to, że owce, które „wyprowadza”, mają wejść do innej owczarni. Z jakim rezultatem?

Dalej objaśniając swoją rolę, Jezus mówi: „Ja przyszedłem po to, żeby owce zyskały życie, i to w pełnym znaczeniu tego słowa. Jestem wspaniałym pasterzem. Wspaniały pasterz oddaje za owce swoje życie” (Jana 10:10, 11). Już wcześniej dodał otuchy swoim naśladowcom słowami: „Nie bój się, mała trzódko, bo wasz Ojciec uznał za dobre dać wam Królestwo” (Łukasza 12:32). Jezus poprowadzi tych, którzy tworzą „małą trzódkę”, do nowej owczarni, żeby otrzymali „życie, i to w pełnym znaczeniu tego słowa”. Bycie częścią tej grupy to niezwykłe błogosławieństwo!

Jezus jednak na tym nie kończy. Zaznacza: „Mam też drugie owce, które nie są z tej owczarni. Je również muszę przyprowadzić i będą słuchać mojego głosu. I będzie jedna trzoda i jeden pasterz” (Jana 10:16). Te „drugie owce” nie są „z tej owczarni”. Muszą więc pochodzić z innej owczarni niż „mała trzódka”, która odziedziczy Królestwo. Owce z tych dwóch różnych owczarni mają inną nadzieję na przyszłość. Ale obie symboliczne trzody odnoszą korzyść z roli Jezusa.

Dlaczego nie wierzą, że Jezus jest Chrystusem? On sam wyjaśnia: „Wy nie wierzycie, bo nie jesteście moimi owcami. Moje owce słuchają mojego głosu i ja je znam, a one idą za mną. Daję im życie wieczne i na pewno nie zginą ani nikt mi ich nie odbierze. Ci, których dał mi Ojciec, są cenniejsi niż wszystko inne”.