Niezłomni w obliczu zakazu

Kiedy II wojna światowa objęła również Afrykę, lud Jehowy w Sierra Leone bezkompromisowo zachowywał chrześcijańską neutralność (Mich. 4:3; Jana 18:36). Władze brytyjskie bezpodstawnie uznały Świadków za wywrotowców, postanowiły więc śledzić ich działalność, a literaturę objęły zakazem. Celnicy we Freetown zatrzymali i spalili transport literatury. Niektórych braci aresztowano za posiadanie zakazanych publikacji, ale po niedługim czasie ich zwolnionoa.

Pomimo zakazu Świadkowie nieprzerwanie głosili. Pauline Cole wyjaśnia: „Brat, który był stewardem na statku regularnie zawijającym do portu, zaopatrywał nas w Strażnice. Przepisywaliśmy na maszynie dodatkowe egzemplarze potrzebne na zebrania. Drukowaliśmy również ulotki na tematy biblijne i je rozpowszechnialiśmy. Bracia w dalszym ciągu przedstawiali wykłady publiczne i odtwarzali nagrane przemówienia radiowe brata Rutherforda, zwłaszcza na odległych terenach wiejskich”.

Wysiłki te wyraźnie cieszyły się błogosławieństwem Jehowy. Długoletni starszy i pionier specjalny, James Jarrett, wspomina: „Podczas wojny pracowałem jako kamieniarz. Pewnego razu starsza wiekiem siostra dała mi broszurę Uchodźcy. Zaciekawił mnie jej tytuł, bo do Freetown trafiało wielu uchodźców. Przeczytałem ją tamtego wieczora i od razu rozpoznałem głos prawdy. Rano odnalazłem tę siostrę i poprosiłem o egzemplarze dla trzech moich braci. Cała nasza czwórka poznała prawdę”.

Gdy w roku 1945 wojna się skończyła, zbór Freetown liczył 32 głosicieli. Pozostali oni niezachwianie lojalni i aktywni duchowo i byli gotowi podążać naprzód.