W grudniu 1977 roku wróciłem do Nigerii, żeby skorzystać ze szkolenia. Pod koniec tego trzytygodniowego kursu koordynator Komitetu Oddziału, Malcolm Vigo, dał mi do przeczytania list z Biura Oddziału w Sierra Leone. Bracia szukali zdrowego pioniera w stanie wolnym, który mówi po angielsku i francusku i mógłby usługiwać jako nadzorca obwodu w Gwinei. Brat Vigo powiedział, że właśnie do tego zadania byłem szkolony. Podkreślił, że nie będzie ono łatwe. Doradził mi: „Dobrze się zastanów, zanim je przyjmiesz”. Ale ja od razu odpowiedziałem: „Skoro to Jehowa mnie posyła, pojadę tam”.

Poleciałem do Sierra Leone i spotkałem się z braćmi w Biurze Oddziału. Jeden z członków Komitetu Oddziału powiedział mi: „Nie wiemy zbyt wiele o działalności w Gwinei”. Co prawda ci bracia byli odpowiedzialni za nadzorowanie dzieła głoszenia w tym kraju, ale tamtejsza trudna sytuacja polityczna uniemożliwiała im kontakt z głosicielami. I mimo kilku prób nie udało się tam wysłać przedstawiciela Biura Oddziału. Dlatego poproszono mnie, żebym udał się do stolicy Gwinei, Konakry, i postarał się uzyskać prawo pobytu.

Wkrótce potem wróciłem do Biura Oddziału w Sierra Leone i powiedziałem braciom o decyzji ministra. Ogromnie się ucieszyli, kiedy usłyszeli, jak Jehowa mi pobłogosławił. Dostałem pozwolenie na pobyt w Gwinei!

W latach 1978-1989 usługiwałem jako nadzorca obwodu w Gwinei, Sierra Leone i jako zastępca nadzorcy obwodu w Liberii.