[Ramka i ilustracje na stronach 100, 101]

Sikhizm — religia zreformowana

Sikhizm, którego symbolem są trzy miecze i koło, jest religią ponad 17 milionów ludzi. Większość z nich mieszka w Pendżabie. Na środku sztucznego jeziora w Amritsarze, świętym mieście sikhów, wznosi się ich Złota Świątynia. Charakterystycznym elementem stroju mężczyzn są niebieskie, białe lub czarne turbany. Noszenie ich należy do ważniejszych praktyk religijnych, podobnie jak nieścinanie włosów.

W języku hindi słowo sikh znaczy „uczeń”. Sikhowie są uczniami swego założyciela, guru Nanaka, jak również zwolennikami nauk dziesięciu guru (Nanaka i dziewięciu jego następców), których pisma weszły w skład sikhijskiej świętej księgi — Guru Granth Sahib. Sikhizm powstał na początku XVI wieku, kiedy guru Nanak postanowił wybrać najlepsze elementy z hinduizmu oraz islamu i utworzyć zjednoczoną religię.

Ostatni guru, Gobind Singh (1666-1708), założył bractwo sikhów zwane Khalsą, którego członków obowiązuje „Pięć K”: kesz, nie obcięte włosy (znak duchowego usposobienia), kangha, spinający je grzebień (przedstawiający porządek i karność), kirpan, szabla (wyobrażająca godność, odwagę i ofiarność), kara, stalowa bransoletka (symbol jedności z Bogiem), oraz kacz, bieliźniane krótkie spodnie (oznaczające skromność oraz dyscyplinę moralną). (Patrz The Encyclopedia of World Faiths, strona 269).

[Ilustracje]

Niebieski turban oznacza umysł szeroki jak niebo, wolny od wszelkich uprzedzeń

Biały turban oznacza świętość, prowadzenie przykładnego życia

Czarny turban przypomina o prześladowaniach, które w roku 1919 spotkały sikhów ze strony Brytyjczyków

Inne barwy są kwestią gustu