Szczęśliwi, chociaż samotni — przykłady z przeszłości

9. Za co rok w rok wychwalano córkę Jefty?

⁹ Wielu sług Bożych znalazło prawdziwe szczęście bez zawierania małżeństwa. Córka Jefty, szanując ślub złożony przez ojca, pozostała w stanie wolnym. Przez jakiś czas razem z towarzyszkami opłakiwała swoje dziewictwo. Ileż jednak zaznała radości, usługując pełnoczasowo w domu Jehowy, być może wśród „kobiet, które pełniły służbę przy wejściu do Namiotu Zgromadzenia”! (2 Mojżeszowa [Wyjścia] 38:8, Bw). Rok w rok była za to wychwalana (Sędziów 11:37-40).

10. Co Jehowa nakazał Jeremiaszowi i czy w ten sposób go unieszczęśliwił?

¹⁰ Jeremiasz żył w dramatycznych czasach, toteż Bóg polecił mu, by się nie żenił i nie miał dzieci (Jeremiasza 16:1-4). Ale prorok ten przekonał się o prawdziwości następujących słów Boga: „Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Jahwe, i Jahwe jest jego nadzieją” (Jeremiasza 17:7, BT). Jeremiasz ponad 40 lat wiernie służył Bogu jako prorok, pozostając w stanie wolnym. O ile nam wiadomo, nigdy się nie ożenił i nie miał dzieci. Któż jednak mógłby wątpić, czy Jeremiasz był szczęśliwy i czy tak jak wierny ostatek Żydów ‛rozpromienił się z powodu dobroci Jehowy’? (Jeremiasza 31:12).

11. Jakie znasz biblijne przykłady oddanych sług Jehowy, którzy byli szczęśliwi, chociaż nie mieli towarzysza życia?

¹¹ Sporo innych mężczyzn i kobiet nie mających towarzysza życia z radością służyło Jehowie bądź to jako kawalerowie lub panny, bądź jako wdowy czy wdowcy. Do tego grona należeli między innymi prorokini Anna, prawdopodobnie Dorkas, czyli Tabita, apostoł Paweł oraz Jezus Chrystus, będący najwspanialszym wzorem.

Samotni, ale szczęśliwi — w dobie obecnej

12. Na co znajdują dziś miejsce niektórzy szczęśliwi, oddani czciciele Jehowy i dlaczego?

¹² Dzisiaj wiernie służą Bogu tysiące samotnych Świadków Jehowy. Niektórzy byli w stanie skorzystać z zachęty Jezusa: „Kto może uczynić na to miejsce [na dar stanu wolnego], niech czyni na to miejsce”. Postąpili tak „ze względu na Królestwo Niebios” (Mateusza 19:11, 12). Innymi słowy, zrobili dobry użytek z wolności danej im przez Boga, poświęcając więcej czasu i sił na popieranie spraw Królestwa. Wielu z nich jest pionierami, misjonarzami lub członkami rodziny Betel w głównej siedzibie Towarzystwa Strażnica albo w którymś z oddziałów.

13. Jakie przykłady dowodzą, że samotny chrześcijanin może być szczęśliwy?

¹³ Pewna wspaniała siostra w podeszłym wieku opatrzyła swój życiorys znamiennym tytułem „Samotna i szczęśliwa jako pionierka” (Strażnica z 1 maja 1985 roku [wydanie angielskie], strony 23 do 26). Inna niezamężna siostra, mająca za sobą ponad 50 lat służby w Betel, oświadczyła: „Jestem w pełni zadowolona zarówno z życia, jak i pracy. W służbie tak dla mnie drogiej jestem teraz bardziej zajęta niż kiedykolwiek przedtem. Niczego nie żałuję. Na taką samą decyzję zdobyłabym się jeszcze raz” (Strażnica nr 4 z roku 1983, strona 15).

Wspomniana wcześniej starsza siostra zgłosiła się do służby w pewnym kraju afrykańskim, będąc — jak sama powiedziała — „wątłą kobietą po pięćdziesiątce”. Została tam nawet w czasie zakazu, kiedy wszystkich misjonarzy wydalono. W dalszym ciągu działa w tym państwie jako pionierka, chociaż ma już ponad 80 lat. Czy jest szczęśliwa? W swoim życiorysie napisała: „Mogłam wykorzystać większą miarę swobody, jaką daje stan wolny, by aktywnie uczestniczyć w służbie, a to dawało mi wiele szczęścia. (...) Przez te lata zacieśniła się moja więź z Jehową. Jako samotna kobieta żyjąca w afrykańskim kraju, widziałam w Nim swego Obrońcę”.

¹⁸ Warto też zwrócić uwagę na wypowiedź brata, który kilkadziesiąt lat usługiwał w głównej siedzibie Towarzystwa Strażnica. W wieku 79 lat napisał: „Codziennie proszę w modlitwie naszego drogiego Ojca niebiańskiego o pomoc i mądrość w zachowaniu zdrowia i sił zarówno pod względem duchowym, jak i fizycznym, żebym dalej mógł spełniać Jego świętą wolę. W ciągu minionych czterdziestu dziewięciu lat spędzonych w służbie dla Jehowy prowadziłem naprawdę szczęśliwe, satysfakcjonujące i błogosławione życie. Spodziewam się, że dzięki niezasłużonej życzliwości w dalszym ciągu będę mógł służyć ku Jego czci i chwale oraz błogosławieństwu Jego ludu. (...) Radość Jehowy pomaga mi nieustannie toczyć dobry bój wiary i wyczekiwać czasu, gdy nie będzie już wrogów Jehowy, a cała ziemia zostanie napełniona Jego chwałą” (Liczb [4 Mojżeszowa] 14:21; Nehemiasza 8:10; Strażnica z 15 listopada 1968 roku [wydanie angielskie], strony 699-702).