Wyzwanie.

W Biblii zapowiedziano, że „w dniach ostatnich” dzieci będą nieposłuszne rodzicom (2 Tymoteusza 3:1, 2).

Podpowiedzi.

Pamiętaj, że „aby dzieci prawidłowo się rozwijały, muszą znać zasady i oczekiwania rodziców” (Brook Noel, The Single Parent Resource). Psycholog dziecięcy i rodzinny Barry Ginsberg pisze: „Relacje układają się tym lepiej, im jaśniej sprecyzowane i wyznaczone są granice” (Życie samotnego rodzica. 50 praktycznych rad, tłum. Katarzyna Rybak). W jaki sposób zakreślić dzieciom wyraźne granice?

Bądź stanowczy. Badania przeprowadzone w Australii wykazały, że dzieci często źle się zachowują, kiedy rodzice nie potrafią im powiedzieć „nie” i stale ulegają ich zachciankom. Jest tak, jak czytamy w Biblii: „Chłopiec [lub dziewczynka] puszczony samopas będzie przynosił wstyd swej matce” (Przysłów 29:15).

Nie pozwól, by poczucie winy wynikające z samotnego rodzicielstwa sprawiło, że staniesz się pobłażliwy. „Niekiedy w pierwszym odruchu żal mi moich synów, że nie mają obojga rodziców” — przyznaje wspomniana już Yasmin. Jednak jak się zaraz dowiemy, Yasmin nie dopuściła, żeby te dobre skądinąd uczucia zdominowały zdrowy rozsądek.

Bądź konsekwentny; dotrzymuj słowa (Mateusza 5:37). „Przewidywalność i konsekwencja w karceniu przyczynia się do zapobiegania niewłaściwym zachowaniom i problemom emocjonalnym u dzieci” (American Journal of Orthopsychiatry). Yasmin kontynuuje: „Kiedyś usiadłam z chłopcami i porozmawialiśmy o dyscyplinie. Teraz, gdy robią coś nie tak, staram się być konsekwentna. Nauczyłam się też, że najpierw trzeba ich wysłuchać, a potem spokojnie wyjaśnić, jak ich zachowanie wpływa na naszą rodzinę. Dopiero wtedy wymierzam im wcześniej ustaloną karę”.

Bądź rozsądny; nie karć w gniewie. Stanowcze obstawanie przy tym, co słuszne, musisz w razie potrzeby zrównoważyć elastycznością. Jak czytamy w Liście Jakuba 3:17, „mądrość z góry”, czyli pochodząca od Boga, jest rozsądna. Ludzie rozsądni niczego nie robią pochopnie ani w przypływie gniewu. Nie zawsze też kurczowo trzymają się ustalonych reguł. Zamiast tego najpierw się zastanowią, zapewne też pomodlą w danej sprawie, a potem będą mogli działać w sposób bardziej opanowany i dostosowany do sytuacji.

Stanowczość, konsekwencja i rozsądek oraz dawanie dobrego przykładu ułatwią ci zakreślenie granic, dzięki którym twój dom będzie dla dzieci bezpieczną przystanią.

Wyzwanie.

Presja kolegów szkolnych i erozja norm moralnych wywierają na rodziny potężny wpływ. Aby mu się oprzeć, dzieci potrzebują odpowiedniego systemu wartości. W przeciwnym wypadku mało prawdopodobne, że wyrosną na ludzi odpowiedzialnych, dobrze wychowanych i kierujących się w życiu zasadami.

Podpowiedzi.

Wielu samotnych rodziców, włącznie z wymienionymi w tej serii artykułów, szuka praktycznych rad w Biblii — księdze zawierającej niedoścignioną mądrość Bożą. Zwróćmy na przykład uwagę, co Biblia mówi o najważniejszej zasadzie, o przejawianiu szczerej miłości:

„Miłość jest wielkodusznie cierpliwa i życzliwa. Miłość nie jest zazdrosna, nie przechwala się, nie nadyma się, nie zachowuje się nieprzyzwoicie, nie szuka własnych korzyści, nie daje się rozdrażnić. Nie prowadzi rachunku krzywdy. Nie raduje się z nieprawości, ale się współraduje z prawdą. Wszystko znosi, (...) na wszystko ma nadzieję, wszystko przetrzymuje. Miłość nigdy nie zawodzi” (1 Koryntian 13:4-8).

Kiedy rodzice okazują taką miłość, dzieci dobrze się rozwijają. Wspomniana wcześniej Colette opowiada: „Często zapewniałam dzieci, że je kocham. Mówiłam im, że są darami od Boga i dlatego zasługują na troskliwą opiekę. Od nich z kolei wymagałam, żeby były grzeczne i z szacunkiem odnosiły się do mnie i do ojca [niesprawującego nad nimi opieki]. Zasady te pomogły wytworzyć w domu atmosferę zaufania i szacunku” (Psalm 127:3).

Anna z Polski zauważa: „Staram się bardzo dużo rozmawiać z dziećmi i rozwiązywać konflikty na bieżąco, przytaczając synom słowa Jezusa, że powinniśmy traktować drugich tak, jak sami chcielibyśmy być traktowani” (Mateusza 7:12). Roberto, którego wypowiedź już przytoczono, zmaga się z innym problemem typowym dla samotnych rodziców. Wyjaśnia: „Dzieci zderzają się z odmiennymi systemami wartości wyznawanymi przez rodziców. Zdaję sobie sprawę, że w danym dniu lub tygodniu mogę nie być dla nich tym ‚lepszym’ rodzicem, bo wymagam przestrzegania zasad biblijnych”. Następnie dodaje: „Drugi rodzic może obsypywać dzieci prezentami, licząc na zdobycie większej sympatii. Takiej presji trudno się oprzeć, ale w całej tej sytuacji pomaga dobra wymiana myśli z dziećmi”.

Choć nie zawsze łatwo jest kierować się normami biblijnymi, to rezultaty świadczą o tym, że naprawdę warto. Potwierdza to Sarah, samotna matka z RPA: „Cieszy mnie, że moje dzieci wychowują się zgodnie z radami Jehowy. Oczywiście bywają trudne chwile, ale Bóg zawsze jest wtedy z nami”.