Ich przeżycia poświadczają, jak duże znaczenie ma angażowanie się w służbę dla Boga i uczestniczenie w pożytecznych przedsięwzięciach teokratycznych. Na przykład siostra usługująca w zborze chińskojęzycznym zauważa: „Służba pionierska wyznacza kierunek mojemu życiu. Jako panna prowadzę pracowite, aktywne życie, dzięki czemu nie czuję się osamotniona. Pod koniec każdego dnia jestem szczęśliwa, ponieważ widzę, że naprawdę pomagam ludziom. Daje mi to wielką radość”. Trzydziestoośmioletnia pionierka mówi: „Sądzę, że kluczem do szczęścia jest umiejętność cieszenia się z pozytywnych stron każdej sytuacji, w jakiej się znajdziemy”. A niezamężna chrześcijanka z południa Europy szczerze przyznaje: „Moje życie nie ułożyło się dokładnie tak, jak się spodziewałam, ale jestem i nadal zamierzam być szczęśliwa”.

12, 13. (a) Jaki jest realistyczny pogląd na stan wolny i małżeństwo? (b) Czego o stanie wolnym uczą nas rady i życie Pawła?

¹² Czy Jeremiasz również mógł w pewnym momencie dojść do wniosku, że jego życie nie ułożyło się tak, jak sobie planował w okresie dorastania? Być może jednak zauważył, że to samo dotyczy wielu osób, które wstąpiły w związek małżeński i mają dzieci. Pionierka z Hiszpanii podzieliła się następującym spostrzeżeniem: „Znam małżeństwa udane i nieudane. To mnie przekonuje, że moje szczęście nie zależy od tego, czy wyjdę za mąż, czy nie”. Przykład Jeremiasza — podobnie jak tysięcy innych sług Bożych — dobitnie ukazuje, że w stanie wolnym można prowadzić radosne, satysfakcjonujące życie.