Drugi prezes Towarzystwa Strażnica, J.F. Rutherford, w roku 1926 odwiedził Anglię. Zapytał tam kolportera (pełnoczasowego kaznodzieję) Edwina Skinnera: „Jak byś się zapatrywał na wyjazd do Indii?” Brat Skinner bez wahania odparł: „Kiedy mam pojechać?” Trzy tygodnie później już odpływał do Indii wraz ze swym towarzyszem!

Przez następne 50 lat Edwin Skinner był tam sługą oddziału. Początkowo nadzorował dzieło w Indiach, na Cejlonie, w Persji, Afganistanie i Birmie. Przemierzył pociągami znaczną część Indii, na przemian ze swym towarzyszem wykonując prace biurowe i odbywając podróże kaznodziejskie. Później nabyli „samochód mieszkalny” i rozszerzyli teren działalności świadczenia na obszary nieosiągalne koleją. W czasie powstawania niniejszego opisu brat Skinner w wieku 91 lat dalej z entuzjazmem pracował w indyjskim biurze oddziału, będąc wybitnym głosicielem dobrej nowiny.

[Ilustracja na stronie 24]

Edwin Skinner (drugi od prawej) przy „samochodzie mieszkalnym”