6. Jak przykład Salomona pomaga nam ocenić, na czym polega prawdziwy sukces?

⁶ Przez lata Salomon przejawiał zbożną bojaźń. Jak czytamy w Biblii, „miłował Jehowę, postępując zgodnie z ustawami swego ojca, Dawida” (1 Król. 3:3). Czyż nie osiągnął prawdziwego sukcesu? Pod kierownictwem Boga zbudował wspaniałą świątynię służącą Jego wielbieniu i napisał trzy księgi biblijne. Nie spodziewamy się dokonać takich samych rzeczy, ale analiza okresu jego wiernej służby powinna uzmysłowić nam, co jest prawdziwym sukcesem i jak go osiągnąć. Pamiętajmy, że zgodnie z jego natchnionymi słowami bogactwo, mądrość, sława i władza — czyli rzeczy uznawane przez większość ludzi za wyznaczniki sukcesu — są marnością. Zabieganie o nie jest „pogonią za wiatrem”, pozostawia pustkę. Czy nie zauważyłeś, że zazwyczaj osoby kochające bogactwo wciąż chcą mieć więcej? Często też zamartwiają się o to, co już posiadają. A ostatecznie ich majętności i tak przejmie ktoś inny (odczytaj Kaznodziei 2:8-11, 17; 5:10-12).

7, 8. Jak doszło do tego, że Salomon porzucił wierne postępowanie, i jakie były tego skutki?

⁷ Jak wiemy, Salomon z czasem porzucił wierne postępowanie. Słowo Boże mówi: „Gdy Salomon się zestarzał, jego żony nakłoniły jego serce, by poszedł za innymi bogami; i jego serce nie było niepodzielne wobec Jehowy, jego Boga, jak serce Dawida, jego ojca. (...) Salomon zaczął czynić to, co złe w oczach Jehowy” (1 Król. 11:4-6).

⁸ Jehowa, słusznie oburzony, oznajmił Salomonowi: „Ponieważ (...) nie zachowałeś mojego przymierza oraz moich ustaw, które ci nakazałem, niechybnie oderwę od ciebie królestwo i dam je twemu słudze” (1 Król. 11:11). Cóż za tragiczny finał! Chociaż Salomon mógł się szczycić wieloma osiągnięciami, na koniec rozczarował Jehowę. W najważniejszej kwestii zawiódł — nie dochował Mu wierności. Każdy z nas może zadać sobie pytanie: „Czy jestem zdecydowany wyciągnąć wnioski z przeżyć Salomona, żeby osiągnąć prawdziwy sukces?”.

Paweł był zdecydowany pozostać wierny Jehowie i wytrwać w oddawaniu Mu czci bez względu na próby. Taki cel nie figuruje na świeckiej liście sukcesów.

12. Dlaczego postanowiłeś pokładać nadzieję w Bogu?

¹² Czy masz takie samo postanowienie jak Paweł? Chociaż trwanie w wierności wobec Jehowy nie zawsze jest łatwe, wiemy, że zapewnia Jego błogosławieństwo i aprobatę, a to z kolei jest gwarancją prawdziwego sukcesu (Prz. 10:22). Zachowując taką postawę, odnosimy korzyści już teraz, a jeszcze więcej błogosławieństw czeka nas w przyszłości (odczytaj Marka 10:29, 30). Mamy więc wszelkie powody, żeby nie opierać nadziei „na niepewnym bogactwie, lecz na Bogu, który obficie dostarcza nam wszystkiego dla naszego pożytku”. Dzięki temu ‛niezawodnie zaskarbiamy sobie wspaniały fundament na przyszłość, aby móc się mocno uchwycić rzeczywistego życia’ (1 Tym. 6:17-19). Jesteśmy absolutnie pewni, że za sto lat — a nawet za tysiąc lub więcej — będziemy mogli spojrzeć wstecz i powiedzieć: „Wybrałem najlepszą drogę życiową!”.

DĄŻ DO SUKCESU, KTÓRY MA WARTOŚĆ W OCZACH BOŻYCH

17, 18. (a) Od czego zależy prawdziwy sukces? (b) Od czego sukces nie zależy?

¹⁷ Pamiętaj: Prawdziwy sukces życiowy nie zależy od osiągnięć ani pozycji w tym świecie. Jego miarą nie jest też odpowiedzialna funkcja w zborze chrześcijańskim. Taki przywilej może być jednak związany z czymś, co rzeczywiście stanowi podstawę sukcesu — z naszym posłuszeństwem i wiernością wobec Boga, który oznajmia: „Od szafarzy oczekuje się, żeby taki okazał się wierny” (1 Kor. 4:2). Poza tym musimy wytrwać w wierności. Jezus powiedział: „Kto wytrwa do końca, ten zostanie wybawiony” (Mat. 10:22). Czy nie przyznasz, że uzyskanie wybawienia będzie ewidentnym sukcesem?

¹⁸ Podsumowując powyższe rozważania, dostrzegamy, że wierność wobec Boga nie ma związku z zajmowanym stanowiskiem, wykształceniem, sytuacją finansową ani statusem społecznym; nie zależy też od inteligencji, uzdolnień ani nabytych umiejętności. Bez względu na to, w jakich okolicznościach się znajdziemy, możemy dochować wierności Bogu. Wśród chrześcijan w I wieku byli i bogaci, i biedni. Tym pierwszym Paweł słusznie radził, „żeby pracowali nad tym, co dobre, byli bogaci w szlachetne uczynki, hojni, gotowi się dzielić”. A zarówno jedni, jak i drudzy mogli się „mocno uchwycić rzeczywistego życia” (1 Tym. 6:17-19). Analogicznie jest z nami. Wszyscy mamy tę samą możliwość i ten sam obowiązek: musimy pozostawać wierni i być „bogaci w szlachetne uczynki”. Jeżeli będziemy tak postępować, odniesiemy sukces w oczach naszego Stwórcy i zaznamy radości wynikającej z przekonania, że Mu się podobamy (Prz. 27:11).

19. Do jakiego sukcesu ty osobiście zamierzasz dążyć?

¹⁹ Być może na wiele sytuacji życiowych nie masz wpływu, ale masz wpływ na to, jak do nich podchodzisz. Staraj się w każdych okolicznościach okazywać wierność. Takie wysiłki są warte zachodu. Bądź przekonany, że Jehowa będzie ci hojnie błogosławił — teraz i przez całą wieczność. Nigdy nie zapominaj o słowach, które Jezus skierował do pomazańców: „Okaż się wierny aż do śmierci, a dam ci koronę życia” (Obj. 2:10). To właśnie jest prawdziwy sukces!