Nieożywione dzieła sławią Stwórcę

ZACHODY słońca zazwyczaj zapierają dech w piersiach. Jednakże widok słońca chowającego się za tym niezwykłym szczytem w Górach Apuańskich we Włoszech nie ma sobie równych.

Z daleka wydaje się, że słońce nie zachodzi za górę, lecz zapada się w jej głębi. Dlaczego? Otóż na szczycie powstał naturalny łuk, jak gdyby ktoś wykuł dziurę w skale. Od niego pochodzi nazwa Monte Forato, czyli Przebita Góra. Ze względu na ruch Ziemi dokoła Słońca tylko dwa razy w roku można ujrzeć, jak tarcza słoneczna przechodzi przez ten łuk i niejako kryje się wewnątrz góry.

Nieożywione niebiosa wraz z innymi dziełami stwórczymi przysparzają chwały swemu Stwórcy. Jak? Tak samo jak piękny obraz przynosi zaszczyt artyście, który go namalował. Podobnie ciała niebieskie wysławiają moc, mądrość i majestat Jehowy. Jak to wyraził psalmista, „niebiosa oznajmiają chwałę Boga, a o dziele jego rąk opowiada przestworze” (Psalm 19:1; 69:34). Skoro słońce oraz inne dzieła nieożywione wysławiają Stwórcę, tym bardziej my powinniśmy to czynić! (Psalm 148:1, 3, 12, 13).