Dawne i James Hockettowie są misjonarzami w stolicy Suazi, Mbabane. James skończył Szkołę Gilead w roku 1971, a Dawne rok wcześniej. Aby pokazać, jak misjonarze przystosowują się do różnych obyczajów, James opowiada następujące przeżycie: „Gdy opracowywaliśmy pewien nieprzydzielony teren, miejscowy wódz poprosił mnie o wygłoszenie wykładu publicznego. Zwołał wszystkich ludzi. Siedzieliśmy na placu jakiejś budowy, a wokół leżały pustaki. Ziemia była rozmokła, więc upatrzyłem sobie pustak, na którym usiadłem razem z Dawne. Jedna z suazyjskich sióstr podeszła do mojej żony i poprosiła, by usiadła obok niej. Dawne odpowiedziała, że dobrze jej się siedzi w tym miejscu, ale siostra bardzo nalegała. Potem wyjaśniono nam, że na wsi panuje zwyczaj, iż jeśli mężczyźni siedzą na ziemi, kobieta nie może siedzieć wyżej od nich”.

James i Dawne odwiedzili kiedyś szkołę, by porozmawiać z nauczycielką, która wcześniej okazała zainteresowanie. Ta jednak posłała ucznia z wiadomością, że nie jest to najdogodniejsza pora na rozmowę. Misjonarze postanowili więc porozmawiać z tym chłopcem. Miał na imię Patrick. Zapytali go, czy wie, po co przyszli, i po krótkiej rozmowie wręczyli mu książkę Młodzi ludzie pytają — praktyczne odpowiedzi, a następnie zapoczątkowali z nim studium biblijne. Patrick był sierotą i mieszkał w pokoju dobudowanym do domu jego stryja. Sam musiał o siebie zadbać, sam przygotowywał sobie posiłki i pracował dorywczo, żeby opłacić czesne w szkole. Zrobił piękne postępy, został ochrzczony, a teraz jest starszym w zborze.

James i Dawne Hockettowie