Zanim powiemy, jak się chronić przed Diabłem, zobaczmy, jak próbował on wykorzystać wspomniane skłonności w dwóch sytuacjach — z powodzeniem w wypadku Ewy i bez powodzenia w wypadku Syna Bożego.

„PRAGNIENIE CIAŁA”

7. Jak Szatan wykorzystał „pragnienie ciała”, by skusić Ewę?

⁷ Żeby żyć, człowiek musi jeść. Stwórca tak zaprojektował naszą planetę, że rodzi ona obfitość żywności. Szatan może próbować odwołać się do naturalnego pragnienia jedzenia, by odciągnąć nas od spełniania woli Bożej. Przyjrzyjmy się, jak to zrobił w wypadku Ewy (odczytaj Rodzaju 3:1-6). Powiedział jej, że za zjedzenie owocu z „drzewa poznania dobra i zła” wcale nie będzie musiała umrzeć, lecz że w dniu, gdy to zrobi, stanie się jak Bóg (Rodz. 2:9). Diabeł zasugerował w ten sposób, że Ewa nie musi być posłuszna Bogu, żeby żyć. Cóż za nikczemne kłamstwo! Kiedy ów pogląd został zaszczepiony w umyśle Ewy, miała ona dwie możliwości — mogła go odrzucić albo dalej o nim rozmyślać, pozwalając tym samym, by pragnienie zjedzenia owocu się spotęgowało. Chociaż mogła korzystać ze wszystkich innych drzew, zdecydowała, że dalej będzie myśleć o tym, co Szatan powiedział na temat drzewa rosnącego w środku ogrodu. W końcu „wzięła (...) jego owoc i zaczęła jeść”. Tak oto Szatanowi udało się wzbudzić w Ewie pragnienie czegoś, czego Stwórca zabronił.

8. Jak Szatan próbował skusić Jezusa, wykorzystując „pragnienie ciała”, i dlaczego jego plan się nie powiódł?

⁸ Tą samą taktyką Szatan posłużył się w stosunku do Jezusa na pustkowiu. Wcześniej Jezus pościł przez 40 dni i nocy. Szatan chciał wykorzystać jego pragnienie jedzenia. Powiedział: „Jeżeli jesteś synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby się stał chlebem” (Łuk. 4:1-3). Jezus miał dwie możliwości — mógł postanowić, że nie użyje swej cudownej mocy do zaspokojenia głodu albo że jej użyje. Wiedział, że nie powinien z niej korzystać w samolubnych celach. Chociaż więc odczuwał głód, nie pozwolił, by wziął on górę nad pragnieniem zachowania więzi z Jehową. Odpowiedział Diabłu: „Jest napisane: ‚Nie samym chlebem ma żyć człowiek, lecz każdą wypowiedzią, która przechodzi przez usta Jehowy’” (Mat. 4:4).

„PRAGNIENIE OCZU”

9. Na co wskazuje wyrażenie „pragnienie oczu” i jak Szatan odwołał się do tego pragnienia w wypadku Ewy?

⁹ Jan wspomniał o jeszcze jednej rzeczy, która może nas kusić — o „pragnieniu oczu”. Wyrażenie to sugeruje, że ktoś może zapragnąć czegoś, po prostu na to patrząc. Szatan wykorzystał tę skłonność, by skusić Ewę. Obiecał jej: „Wasze oczy na pewno się otworzą”. W rezultacie Ewa zaczęła przypatrywać się zakazanemu owocowi i coraz bardziej go pragnąć. Uznała, że to drzewo „jest czymś upragnionym dla oczu”.

10. Jak Szatan odwołał się do „pragnienia oczu”, by skusić Jezusa, i jak ten zareagował?

¹⁰ A jak to było z Jezusem? Szatan „pokazał mu wszystkie królestwa zamieszkanej ziemi i rzekł do niego: ‚Dam ci całą tę władzę oraz ich chwałę’” (Łuk. 4:5, 6). Jezus nie zobaczył w jednej chwili literalnymi oczami wszystkich królestw, ale wizję ich chwały. Szatan zapewne sądził, że będzie ona kusząca dla Jezusa. Bezwstydnie zaproponował: „Jeśli (...) oddasz mi cześć przed moim obliczem, wszystko to będzie twoje” (Łuk. 4:7). Jezus w żadnym razie nie zamierzał stać się kimś, kogo chciał z niego zrobić Szatan. Bez wahania odparł: „Jest napisane: ‚Jehowę, twego Boga, masz czcić i tylko dla niego masz pełnić świętą służbę’” (Łuk. 4:8).

„POPISYWANIE SIĘ SWYMI ŚRODKAMI DO ŻYCIA”

11. Jak Szatan zwiódł Ewę?

¹¹ Mówiąc o „tym, co na świecie”, Jan wspomniał o ‛popisywaniu się środkami do życia’. Gdy Adam i Ewa byli jedynymi ludźmi na ziemi, oczywiście nie mieli przed kim popisywać się tym, co posiadali. Wpadli jednak w pychę. Kiedy Szatan kusił Ewę, insynuował, że Bóg odmawia jej czegoś wspaniałego — że w dniu, w którym zje ona z „drzewa poznania dobra i zła”, ‛na pewno stanie się podobna do Boga i będzie znała dobro i zło’ (Rodz. 2:17; 3:5). Tym samym Szatan zasugerował, że Ewa mogłaby się uniezależnić od Jehowy. Co sprawiło, że uwierzyła w to kłamstwo? Najwyraźniej właśnie pycha. Ewa zjadła zakazany owoc, przekonana, że tak naprawdę nie umrze. Jakże się myliła!

12. Jak jeszcze Szatan próbował skusić Jezusa i jak on zareagował?

¹² W przeciwieństwie do Ewy Jezus dał wspaniały przykład pokory. Szatan próbował namówić go do dokonania czegoś spektakularnego, co wystawiłoby Boga na próbę. Ale Jezus nawet nie chciał o tym myśleć. Taki czyn byłby przecież przejawem pychy. Dlatego jasno i bez ogródek odrzekł Szatanowi: „Powiedziano: ‚Jehowy, twego Boga, nie wolno ci wystawiać na próbę’” (odczytaj Łukasza 4:9-12).

15. Jak możemy naśladować Jezusa w odpieraniu pokus?

¹⁵ Chociaż Ewa uległa pokusom Szatana, to Jezus się im oparł. Odwoływał się przy tym do świętych Pism. Mówił: „Jest napisane” lub „Powiedziano”. Jeśli wnikliwie studiujemy Biblię, to dobrze ją poznamy i w razie pokusy będziemy mogli przypomnieć sobie wersety, które ułatwią nam trzeźwą ocenę sytuacji (Ps. 1:1, 2). Pamiętanie o wiernych ludziach, którzy byli lojalni względem Boga, pomoże nam przejawiać podobną lojalność (Rzym. 15:4). Gdy będziemy okazywać Jehowie prawdziwy respekt — kochać to, co On kocha, i nienawidzić tego, czego On nienawidzi — stanie się to dla nas ochroną (Ps. 97:10).

Do tego czasu Szatan będzie wykorzystywał „to, co na świecie”, by kusić nas tak jak Ewę i Jezusa. Nie możemy jak Ewa stawiać na pierwszym miejscu własnych pragnień. Byłoby to równoznaczne z uznaniem za swego boga Szatana. Musimy wzorem Jezusa odpierać pokusy, niezależnie od tego, jak atrakcyjne by się wydawały.