Wieże (hebr. migdál, lm. migdalím) budowano nie tylko w miastach, lecz także w miejscach odosobnionych. Pełniły funkcję posterunków strzegących studni lub innych źródeł wody, dróg i granic. Judzki król Uzzjasz był znany z tego, że zbudował wieże w Jerozolimie oraz na pustkowiu. Te drugie najwyraźniej miały chronić cysterny, które wykuł dla swych stad (2Kn 26:9, 10). Kilka takich wież znaleziono w Negebie.

Znaczenie symboliczne. Ponieważ wieże na pustkowiu stanowiły najbezpieczniejsze schronienie w promieniu wielu kilometrów, bardzo trafna jest wypowiedź z Przysłów 18:10: „Imię Jehowy jest potężną wieżą. Wbiega do niej prawy i doznaje ochrony”.