Dobre przygotowanie

Rozsądni turyści planują zawczasu. Przed wyjazdem kompletują dokumenty niezbędne w podróży i w razie choroby. Zasięgają informacji o zagrożeniach zdrowotnych i stosują odpowiednie środki profilaktyczne.

Przygotowując się do pobytu na terenie dotkniętym malarią, wiele osób zaczyna już kilka dni wcześniej przyjmować leki przeciwmalaryczne. Dobrze jest brać je zapobiegawczo przez cały urlop, a nawet jeszcze przez cztery tygodnie po powrocie do domu, gdyż tyle trwa okres inkubacyjny pasożytów wywołujących tę chorobę. Trzeba jednak przedsięwziąć także inne środki ostrożności.

Doktor Paul Clarke z Londyńskiej Szkoły Higieny i Medycyny Tropikalnej radzi: „Równie ważne jest smarowanie lub spryskiwanie ciała preparatem przeciw owadom — albo noszenie na nadgarstkach i na kostkach opasek nasączonych tym środkiem — a także używanie moskitier i elektrycznych aparatów owadobójczych”. W takie rzeczy zazwyczaj najlepiej się zaopatrzyć przed wyjazdem.

Każdą podróż może uprzykrzyć choroba lokomocyjna. Co ją powoduje? Zdaniem pewnego uczonego przyczyna tkwi w przeładowaniu mózgu nowymi bodźcami pochodzącymi z nie znanego otoczenia. Jeżeli pod wpływem kołysania statku, drgania samolotu lub warkotu silnika samochodowego występują u ciebie przykre objawy tej choroby, spróbuj skupić uwagę na czymś stałym, wpatrując się na przykład w horyzont bądź też w drogę rozpościerającą się przed tobą. Bardzo potrzebny ci tlen zapewni dobra wentylacja. W cięższych przypadkach choroby lokomocyjnej ulgę przynoszą środki przeciwhistaminowe. Ale słowo przestrogi: musisz pamiętać, że nieraz wywołują one skutki uboczne, takie jak senność, co w pewnych okolicznościach mogłoby wystawić na szwank twoje bezpieczeństwo.

Z dalekimi podróżami powietrznymi wiążą się jeszcze inne zagrożenia zdrowotne, na przykład odwodnienie. U niektórych osób długotrwały brak ruchu i zesztywnienie zwiększa ryzyko powstania zakrzepu krwi w nogach. Byłoby szczególnie niebezpiecznie, gdyby taki zakrzep się oderwał i dotarł do płuc lub serca. Dlatego podczas wielogodzinnych lotów dobrze jest spacerować w przejściu lub też na siedząco naprężać mięśnie bioder i nóg. A chcąc zapobiec odwodnieniu, należy pić dużo płynów bezalkoholowych.

Według niektórych ocen przynajmniej połowa spośród kilkuset milionów ludzi wyjeżdżających co roku za granicę nabawia się jakiejś choroby lub obrażeń. Doktor Richard Dawood, redaktor publikacji Travellers’ Health (Zdrowie podróżnych), wyjaśnia więc, że „żaden turysta nie powinien lekceważyć profilaktyki, stanowiącej klucz do zdrowia”. Organizm musi się przystosować do innych bakterii obecnych w powietrzu, żywności i wodzie, toteż zwłaszcza w ciągu kilku pierwszych dni trzeba uważać, co się je.

„Nigdy nie zakładajmy, iż potrawa jest bezpieczna, dopóki się nie upewnimy, że została niedawno starannie ugotowana (poddana sterylizacji w wysokiej temperaturze), na przykład mięso powinno stracić kolor czerwony” — ostrzega dr Dawood. Ale nawet gorący posiłek może zaszkodzić. Dlatego „sprawdź, czy dzisiejszy obiad nie jest wczorajszą kolacją, odgrzaną i inaczej podaną”.

Podczas urlopu w okolicy dość odmiennej od twego miejsca zamieszkania nie zawsze będziesz mógł sobie pozwolić na to, by jeść, kiedy, gdzie i co sobie zażyczysz. Z pewnością jednak jest to niewielka cena za uniknięcie biegunki, na którą podobno choruje 40 procent wszystkich wyjeżdżających za granicę.

Jeżeli chodzi o picie, zazwyczaj bezpieczniejsza jest woda butelkowana niż pobierana z miejscowych ujęć. Chcąc uniknąć problemów, w restauracji najlepiej poproś o otworzenie butelki lub puszki z napojem w twojej obecności. Rozsądnie byłoby też nie używać kostek lodu. Ostrożność nigdy nie zawadzi, dopóki się nie przekonasz, że lód jest bezpieczny.